'Maak natuurbeheer deel van mestaanpak'

Door de afbouw van derogatie is er minder mestplaatsingsruimte en zijn de mestafzetkosten ontzettend hard gestegen. Dit brengt met name melkveehouders in acute problemen. Zomaar even wat minder koeien gaan melken is meestal geen optie, omdat boeren financiële verplichtingen zijn aangegaan op basis van een bepaald aantal liters melk en dus ook aantal koeien.

Al weken buigen belangenbehartigers, Kamerleden en het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV) zich over mogelijke oplossingen. Zolang het plaatsen van meer dierlijke mest, zoals tijdens de derogatie, niet mogelijk is, zal men moeten zoeken naar een combinatie van verschillende deeloplossingen. Hier kan het ANLb aan bijdragen.

Geef meer boeren de mogelijkheid om mee te doen aan het agrarische natuur- en landschapsbeheer. Hiermee kunnen zij extra inkomsten genereren. Geen extra inkomsten uit melk, maar uit het creëren en versterken van natuur en landschap.

Wachtlijsten voor ANLb

Onze collectieven hebben wachtlijsten: steeds meer boeren willen meedoen met het ANLb of meer ANLb uitvoeren. Omdat het budget beperkt is, kan niet iedereen meedoen. Dat is een gemiste kans voor de boer en de samenleving. De boer mist de kans om financiële ruimte te creëren die nodig is om extensiveren mogelijk te maken. De samenleving mist de kans om meer agrarische natuur en landschappelijke kwaliteit te krijgen.

In het Nationaal Strategisch Plan (NSP) is al een groei voorzien van het ANLb van 20 procent. Hierdoor kan – zonder ingewikkelde procedures – vanaf 2025 meer ANLb worden uitgevoerd. Maar daar ontbreekt momenteel het budget voor: om dit te realiseren is nog 100 miljoen euro nodig. Bovenop het tekort van 80 miljoen euro dat er is om het huidige beheer de komende jaren te financieren.

Alhoewel er wachtlijsten zijn voor het ANLb zijn de vergoedingen nog geen volwaardige vergoeding. Daardoor wordt ANLb vooral slim en ‘in de marge’ toegepast, op een beperkt deel van het bedrijf.

Vergoeding voor maatschappelijke baten

Als we de potentie van het ANLb optimaal willen benutten, moeten we het gaan zien als publieke groenblauwe diensten die boeren aan de maatschappij leveren waarvoor een vergoeding wordt betaald die de maatschappelijke baten van die diensten reflecteert. Een vergoeding die concurrerend is ten opzichte van de inkomsten uit reguliere agrarische productie. Alleen dan krijgen boeren de kans om én een grotere bijdrage te leveren aan de natuur en het landschap én een rendabele natuurinclusieve bedrijfsvoering te voeren.