Boeren in Argentinië (5)

In een weblog doen zij verslag van hun ervaringen en laten boeren aan het woord. Vandaag deel 5: Corruptie

Het moet rond 13 uur zijn. De hand ging omhoog. Het wuivende gebaar moest een stopteken voorstellen en onze huurauto ging de Argentijnse berm in. Zelf dommelde ik tot dat moment, maar was klaarwakker toen mijn Duitse reisgenoot Christiaan deze instructies opvolgde.

Onze reis richting de Claas-fabriek in Amerghino was al vertraagd. Dit hielp natuurlijk niet. En wat eigenlijk te doen nu? Na een paar minuten doemden twee agenten voor ons autoruit op. In rap Spaans kwam een stortvloed aan vragen op ons af. Dat helpt weinig, want ons Spaans is bijna net zo slecht als het Engels dat zij spreken. Rijbewijs en verzekeringspapieren, dat was wel duidelijk.

El Socorro

De documenten verdwenen vervolgens, samen met beide uniformen, in het kleine kantoor van 'El Socorro'. Om daar zo'n veertig minuten zonder taal of teken te blijven. Net toen we bedacht hadden om dan zelf maar een kijkje te nemen, blijkbaar zaten ze op wat US Dollars als smeergeld te wachten, kwam de kleinste en jongste naar buiten en meldde hij zich bij ons.

De uitdrukking 'Check, Check' maakte duidelijk wat hij wilde. Als een echte detective ging hij zo'n half uur door onze spullen. Zelfs de fototoestellen werden op inhoud gecontroleerd. Met een 'Look!, Look!', maakte hij opnieuw haarfijn duidelijk wat hij wilde. De koffers gingen een voor een open en leverden hem direct resultaat; een fles Jägermeister in pakpapier. 'No alcohol al la ruta' of iets in die geest sprak hij ons daarop gewichtig toe.

Christiaan probeerde het nog met een 'daarom zit het ook in de koffer, het is een cadeau, wij drinken het nu niet op.' Maar hoewel hij dat verschillende keren, met stemverheffing, in Duits, Engels en gebarentaal herhaalde, verdween de likeur in een speciaal gevorderd tasje.

USB-sticks

Onze kleine 'vriend' vervolgde zijn zoektocht en stuitte andermaal op gevaarlijk materiaal: enkele USB-sticks in de vorm van een klomp met het opschrift 'www.nieuweoogst.nu'. Om de ons volstrekt onduidelijke reden verdween een exemplaar daarvan ook in het tasje.

Als klap op de vuurpijl gebood Sherlock Holmes daarna Christiaan diens dollars te pakken en in zijn broekzak te stoppen. De boodschap die volgde: ondergetekende kon bij de auto blijven en mijn collega mocht mee naar binnen komen. Ook dat bezoekje duurt vervolgens zeker dertig minuten. Kort door de bocht werd Christiaan het volgende duidelijk, hij zou twee keer zo snel gereden hebben als toegestaan.

Nee, daarvan was geen bewijs beschikbaar. De boete bedroeg in Pesos omgerekend zo'n 700 euro. Niet betalen betekende, het rijbewijs en papieren blijven op het bureau. Niet een aantrekkelijke oplossing. Is er wat anders mogelijk. 50 dollar wellicht? Nee, 400 euro werd de eis. Ook dat was niet in ons bezit op dat moment.

Corruptie

Conclusie is dat al het aanwezige geld, omgerekend zo'n 230 tot 240 euro plus de fles Jägermeister en de USB-stick op het bureau achter zijn gebleven. Een staaltje corruptie waar de Nigerianen, om eens wat te noemen, een puntje aan kunnen zuigen. Het is een smetje op de verder zeer aantrekkelijke en indrukwekkende reis die Argentinië en de Argentijnen ons boden de laatste weken.

Ook na dit voorval bleek weer dat de gastvrijheid van vele andere Argentijnen bewonderenswaardig is. Vanuit KWS en Barenbrug, die we onder andere bezochten in Argentinië, konden we direct ons beklag doen bij de lokale autoriteiten. Zonder bewijs en getuigen zal het geld echter wel niet meer terugkomen.

Ons rest slechts de hoop dat deze lieden, die het zo prachtige Argentinië een imagodeuk bezorgen, goed beroerd zijn geworden van de Duitse drank, hard worden aangepakt door hun bazen en hoe dan ook plezier beleven aan de Nieuwe Oogst USB-stick.