‘Fraaie koe geeft elke dag plezier’

‘Iedereen wil wel een koe van 84 punten exterieur kopen’, zegt Heilersig. ‘Het oog wil ook wat. Voor ons is het mooi wanneer een koe het bedrijf verlaat, waarvan we weten dat een andere boer er nog veel plezier van heeft.’
De mindere koeien worden geïnsemineerd met Belgisch Witblauw-sperma. ‘Deze kalveren verlaten zeker ons bedrijf’, vult Janet Heilersig aan. ‘Aarnt Jan is dusdanig liefhebber dat hij bij de Holstein-vaarskalveren van deze mindere koeien ook weer positieve punten ziet. En dan blijven die kalveren toch weer. Vandaar dat die selectie bij de spermakeuze al nodig is.’
Aan de andere kant wordt op de pinken volop gesekst sperma ingezet. ‘Dit is genetisch het beste wat we op stal hebben. Daarbij komt dat pinken ook goed drachtig willen worden. Ook hebben we hierdoor niet alleen voor onszelf goed vee, maar ook voor anderen.’
Om een goede koe voor zichzelf of andere te fokken is het fokdoel een grote, sterke koe met een goed, functioneel exterieur. Aandachtspunten daarbij zijn onder meer een goede uier- en klauwgezondheid. ‘De gebruikskenmerken moeten goed zijn, zodat we er weinig werk aan hebben’, vertelt Aarnt Jan. ‘Een beetje een koe als Anette 85, onze NRM-koe. We proberen allemaal van zulke koeien op stal te hebben.’
Inmiddels werkt de koe hier goed aan mee, door vaarskalveren te geven. Zo lopen er een Almighty-vaars, een Talentino-pink en een Tableau-vaarskalf op stal.

Eiwit

Verder wil de melkveehouder graag wat het eiwitgehalte erbij houden. Eiwit en exterieur zijn niet altijd een goede combinatie, weet Heilersig ‘Dat komt waarschijnlijk omdat de basis voor de exterieurfokkerij in het verleden in de Verenigde Staten en Canada is gelegd. Daar wordt minder op gehalten gelet. Het aantal stieren dat een goed exterieur combineert met een goed eiwitgehalte is daarom beperkt. Zo is er op dit moment Red Torpedo, die een goed exterieur vererft, zonder dat die het eiwitgehalte verlaagt.’
Het bedrijf probeert daarom vaak een eiwitstier af te wisselen met een exterieurstier. De NRM-koe Anette 85 is een dochter van Savard uit een Classic-moeder, beide geen eiwitstieren. Toch weet ze haar eiwitgehalte met 3,50 procent er prima bij te houden. ‘De moeder van de Classic was een nazaat van eiwitstier Batenburg Daan, die weer geen exterieurstier is’, vertelt Janet.

Succes in Markelo

Dat de koe daarbij ook een fraai exterieur heeft, werd twee jaar geleden al duidelijk, toen Anette als vaars derde werd bij de kampioenskeuring vaarzen in Markelo. Het blijkt daarnaast een koe met karakter. Bij het nemen van de foto, buiten, wil ze het liefst terug naar de koppel. Het maakt haar wat onhandelbaar. Wat wel direct opvalt, is dat ze direct met haar kop in showpositie gaat.
De fotogenieke koe laat zich prima zien. ‘Als ze in de stal loopt, valt ze niet op. Dat komt pas als ze een touw aan heeft’, vertelt dochter Emmy (18) op een moment dat de koe even rustig is.
Emmy kreeg de fokkerij met de paplepel ingegoten. Ze is daarbij wild van fokveedagen. Ze helpt niet alleen anderen, zelf is ze ook de grote drijfveer voor het eigen bedrijf om naar keuringen te gaan. Hoewel het bedrijf al jaren met dieren in Markelo te vinden was, bij de keuring of bij de wedstrijd van de kalveropfokclub.
De gezamenlijke liefde voor de fokkerij zorgt wel eens voor discussie op fokkerijgebied aan de keukentafel. ‘Maar dat houdt je scherp’, grapt Emmy.

Gecharmeerd

Emmy’s passie zorgde er onbewust ook voor dat Anette 85 naar de NRM gaat. Ze was erg gecharmeerd van de koe. Die kreeg als vaars 86 punten en Emmy wilde graag een herkeuring door de bedrijfsinspectie. Iets wat hier niet vaak gebeurt, zegt Aarnt Jan. ‘De koe wordt niet anders door het opnieuw keuren. Wanneer ze niet meer punten kreeg, was ze voor ons niet minder waard geweest. Het is gewoon een goede koe.’
Die herinspectie had grote gevolgen. De pas afgekalfde derdekalfs koe kreeg 88 punten, voor 89 punten was de koe te vers. Ook was de inspecteur enthousiast over de koe. Hij adviseerde om de koe aan te melden voor de NRM.
Niet zomaar, de NRM is heel wat. Aarnt Jan, Janet en Emmy hoefden hier niet lang over na te denken. ‘Het is een hele eer wanneer we daadwerkelijk naar Zwolle zouden mogen afreizen’, stelt Aarnt Jan. Hij ging ervan uit dat de selectiecommissie voor de NRM de koe toch niet goed genoeg zou vinden, terwijl Emmy ervan uit ging dat de koe wellicht in de herkansing goed genoeg zou worden bevonden.
De selectiecommissie oordeelde echter anders. In de eerste selectieronde werd de koe direct geselecteerd. ‘Heel mooi, maar verder verwachten we er niet te veel van. Meedoen is al een hele eer’, geeft Aarnt Jan aan.
Emmy raakte zelfs van dit meedoen dusdanig enthousiast, dat ze direct een trailer regelde voor het vervoer van de koe. Ook is een melker voor de zaterdagochtend geregeld, zodat de koe op vrijdagavond al met de familie naar Zwolle kan.
Die vroegere aanvoer is een bewuste keuze. Emmy neemt de NRM serieus en laat niets aan het toeval over. ‘De koe die ochtend zelf aanvoeren is geen optie. Ze moet eerst bekomen, zodat ze ook alvast wat voer kan opnemen. Want een keuringskoe moet er met een gevulde pens bij staan. Dan staat ze er het best voor.’