Integriteit

De laatste maanden gaat het in de media veel over vertrouwen. Opvallend vind ik dat de maatschappelijke aandacht voor misstanden op veel gebieden plaatsvindt. Zo hebben we de bankensector, die deed aan rentemanipulatie en ondertussen ook nog aan het verkopen van derivaten in de vorm van renteswaps, zonder de klanten uitvoerig van de risico’s op de hoogte te brengen. Kennelijk was de prikkel van afsluitprovisies groter dan het besef van integriteit.
Dat de betrouwbaarheid in de financiële sector niet erg goed ontwikkeld is, was overigens ook al gebleken bij de woekerpolissen en het stimuleren van aflossingsvrije beleggingshypotheken.
Ook is er aandacht voor de Parlementaire enquête-commissie Woningbouwcorporaties. Veel mensen zijn onder ede gehoord over misstanden en oorzaken ervan en je kunt het allemaal live volgen.
Vreemd genoeg blijkt er vrijwel nooit een schuldige aan te wijzen en als dat al lukt, is het altijd ver buiten de eigen organisatie. Toch kon de voormalige directeur van Vestia twee miljard euro uit de volkshuisvesting laten verdampen. Dertig andere corporaties speelden op iets kleinere schaal overigens exact hetzelfde spelletje.
In de voedselverwerking komen ook missers voor. Zo zat er bij een verwerker paardenvlees tussen de rundvleessnippers. Niet goed voor het vertrouwen en de hele vleessector mag uiteindelijk de schade betalen. Misschien zelfs nog wel meer mensen, gezien de discussie over afschaffen van de NAK en het omzetten ervan in een overheidskeuringsdienst voor plantaardig materiaal. Echt een slechte ontwikkeling waarbij je een goed functionerende organisatie met internationaal vertrouwen bij exportklanten inruilt voor stroperige overheidsbemoeienis met wettelijke beperkingen. De ervaringen met de vorming van de NVWA geven geen reden tot optimisme.
Een Engelstalige ‘medewerker van Microsoft met een accent uit India’ probeert mij al minstens een jaar lang met enige regelmaat ervan te overtuigen dat er echt een ongelooflijk serieus probleem aanwezig is op mijn computer. Altijd exact hetzelfde verhaal en vragen, ik kan al bijna voor ze aan praten.
Meestal laat ik ze eerst maar eventjes kletsen en reageer daarna ook volledig standaard. Naast mijn telefoon hangt speciaal voor deze scammers een scheidsrechtersfluitje en ik blaas er zo hard op dat mijn eigen oren er zeer van doen.
Zo eenvoudig is het voor toezichthouders en betrokkenen natuurlijk niet altijd maar toch zou iedereen dat moeten doen. Hard op de fluit blazen op het moment dat je merkt dat er oneigenlijke zaken spelen. Iedereen kan dat in zijn eigen omgeving doen. Het zou ons gezamenlijk veel schade besparen.

Harm Herbert