‘Na drie jaar experimenteren leren we nog steeds bij’

Jos Kouwenhoven van kwekerij Triomaas in ’s-Gravenzande is als teler betrokken bij het Futagrow-systeem. Hij gebruikte al eerder in hoogte verstelbare goten.
‘In 2008 ben ik gestart met een systeem van 1 hectare met hijsbare goten’, vertelt Kouwenhoven. ‘Ik liep al jaren rond met de gedachte dat we in de dure kassen met assimilatiebelichting efficiënter met de ruimte om zouden moeten gaan, met name in de winterperiode. In een nieuwe kas wilde ik jaarrond kunnen produceren.’
Het systeem met steenwolmatten in de goten bleek te onstabiel voor de smalle goten. ‘Na anderhalf jaar heb ik de proef helaas moeten beëindigen. Vooral vanwege de hoge plantkosten, de extra arbeid en een beperkte meerproductie leverde het niet op wat ik ervan verwachtte.’
Het bedrijf Metazet, dat bij de installatie betrokken was, liet het idee niet los. ‘In 2010 zijn ze bij de Demokwekerij gestart met een proef om vanuit stekmateriaal vegetatief te vermeerderen in combinatie met wortelbevochtiging, zonder steenwol’, vertelt Kouwenhoven. ‘Ze hebben mij gevraagd om de proef te begeleiden. De stekken leidden tot te veel verschil in de groei van de planten. Daarom zijn we overgestapt op zaden in een kokosplug met een opvanggoot onder de plantengoot, om te voorkomen dat de wortels voortdurend in het drainwater zouden liggen. Druppelaars zorgen ervoor dat de wortels 24 uur per dag vochtig blijven en zuurstof toegediend krijgen.’
‘Na drie jaar experimenteren leren we nog steeds bij. Als we zouden opschalen naar 5 hectare, brengt dat best veel risico’s met zich mee. Je moet dan modelmatig gaan telen in verschillende afdelingen. Daarbij moet je rekening houden met de klimaatomstandigheden van planten met een verschillende leeftijd en bijna wekelijks een vak wisselen. Het is ook nog niet duidelijk waar en hoe de opkweek plaats zal vinden. Het zou prettig zijn als het concept breder gedragen zou worden in tomatentelend Nederland.’