‘Let bij bemesting op twaalf elementen’

Tijdens de akkerbouw innovatiedag zette Driedijk uiteen hoe een plant met twaalf bemestingselementen optimaal is te versterken tegen zieken en plagen. Het gaat om fosfaat, kali, stikstof, calcium, magnesium, zwavel, borium, ijzer, koper, mangaan, molybdeen en zink.
Elk element heeft bij de groei van gewassen een eigen functie. ‘Schrijf bij een gebrekverschijnsel in een gewas alle twaalf elementen op en streep ze op basis van de symptomen stuk voor stuk af. Uiteindelijk moet er één element overblijven. De snelheid van het vaststellen van het probleem is van belang om op tijd te kunnen bijsturen’, zegt Driedijk.
Er zijn een aantal aspecten die de analyse moeilijker maken. Zo is de pH van invloed op hoe goed de plant een bepaald element kan opnemen. Ook bodemtemperatuur, vocht en organische stof kunnen een rol spelen. Daarnaast is er een relatie tussen elementen. Bekend is de relatie tussen kalium en magnesium, maar er zijn er meer.

Gebreksymptomen

Stikstof is nodig voor vegetatieve groei. Een tekort geeft vaak een geelverkleuring van het hele perceel. De gebreksymptomen van zwavelgebrek lijken veel op stikstofgebrek. De geelverkleuring komt echter alleen voor bij de jongste bladeren. Ook mangaan geeft geelverkleuring van het jongste blad. Kenmerkend is daarnaast de steile bladstand bij bieten.
IJzergebrek geeft complete geelverkleuring van het blad, maar geen necrotische vlekken zoals bij mangaan of magnesium. Magnesiumgebrek geeft geelverkleuring van het oudste blad. Tekorten komen vooral voor op gronden met lage pH, hoog kaligetal of hoge kaligiften.
Kali is nodig voor de vochthuishouding. Kalitekorten zijn herkenbaar aan afsterving van bladranden en bronsverkleuring. Kali spoelt snel uit bij zware neerslag. Fosfaat heeft de plant nodig voor celdeling en -strekking. Het element is slecht opneembaar bij lage temperaturen. Fosfaatgebrek is herkenbaar aan de roodpaarse verkleuring, bijvoorbeeld in maïs.