‘Boerenbedrijf hoort hier thuis’

Campinggasten, wandelaars en andere passanten staan er vaak bij stil. Als ze in de gelegenheid zijn, vertelt een van de familieleden waarom het bord er staat. ‘Onze huiskavel ligt in het Natura 2000-gebied Springendal en Dal van de Mosbeek. Maar we willen hier niet weg’, zegt Henk Weersink.
De familie Weersink boert al generaties aan de Maatmansweg, dicht bij de grens met Duitsland. Ze houdt er zo’n vijftig melkkoeien met bijbehorend jongvee. Het bedrijf heeft 25 hectare landbouwgrond in gebruik en nog een aantal hectares bos, waar een natuurcamping is gevestigd. Na het afstoten van de varkenshouderijtak in 2007 investeerde de familie in twee luxe hooischuurappartementen.
‘Mijn familie is al voor de Tweede Oorlog begonnen met het verlenen van onderdak aan scouts en verkenners. Dat groeide uit tot de eerste camping in de gemeente Tubbergen’, zegt Henk Weersink, die het bedrijf samen met zijn vrouw Betsie runt.
Ook oudste zoon Stefan (24), nog niet zo lang geleden afgestudeerd aan de HAS in Dronten, werkt mee op het bedrijf. Daarnaast heeft hij een baan buitenshuis. Jongste zoon Mike (20) helpt in zijn vrije tijd op de boerderij. Hij studeert nog aan de HAS in Leeuwarden.
‘Ik wil hier graag verder boeren’, zegt Stefan Weersink.’ Met twintig tot dertig koeien meer plus het recreatiebedrijf moet dat kunnen.’ Een NB-wetvergunning voor zo’n uitbreiding ligt al in huis. Concrete nieuwbouwplannen zijn er nog niet. ‘Bij uitbreiden komt meer kijken. Je moet ook voldoende grond hebben of je mest verwerken en het vergt een forse investering.’
Maar de familie is er niet gerust op of er in de toekomst nog plek is voor een melkveebedrijf in Dal van de Mosbeek. ‘Onze gronden hebben een natuurbestemming gekregen,’ zegt Henk Weersink. ’Als we weg willen, worden we uitgekocht door de overheid, tegen agrarische waarde met een plusje. Het is lastig daarmee elders iets nieuws op te bouwen. Tot nu toe waren alle plannen op vrijwillige basis, maar we zijn bang dat we vroeg of laat toch gedwongen worden te vertrekken.’
Dat laatste wil de familie niet. Tijdens hoorzittingen die provincie Overijssel vorig jaar oktober hield in het kader van het akkoord ‘Samen werkt beter’ legde Henk Weersink de Statenleden uit waarom zijn familie in Hezingen wil blijven boeren. Dat deed hij een paar weken geleden ook tijdens een hoorzitting van de Raad van State over het aanwijzingsbesluit van het Natura 2000-gebied Springendal en Dal van de Mosbeek.
’Wij vinden dat de afwisseling en openheid van ons mooie landschap intact moeten blijven’, zegt de melkveehouder. ’Daarbij horen ook koeien in de wei. De boerenbedrijven behoren namelijk tot het cultureel erfgoed van de streek. Als alles natuur wordt, krijg je een eentonig, verruwd landschap. Juist voor het afwisselende landschap komen veel gasten naar Twente. Dat krijgen we vaak genoeg te horen van onze gasten.’
Onder die gasten zijn veel natuurliefhebbers. ‘Ook zij vinden het weren van de veehouderij uit dit gebied een aderlating voor het landschap. Ze zien de aanwezigheid van de vaak kleinschalige boerenbedrijven juist als een aanvulling op de natuur en de bossen.’
Volgens Weersink is het niet nodig dat zijn grond wordt omgevormd tot natuur. ‘De natuurdoelen voor het Dal van de Mosbeek worden al ruimschoots gehaald op de gronden die al in het bezit van de natuurorganisaties zijn. Daar hebben ze onze grond niet voor nodig.’

Kennis uitdragen

Voor de familie Weersink is de combinatie tussen veehouderijbedrijf en recreatie onlosmakelijk met elkaar verbonden. Bedrijfsopvolger Stefan Weersink: ‘Als we geen veehouderijtak meer zouden hebben, kunnen onze gasten geen kijkje meer nemen bij het melken en geen kalfjes meer geboren zien worden. Veel mensen komen daarvoor naar onze camping of vakantiehuizen. Ook onze educatieve taak is dan weg. We vinden het namelijk heel belangrijk om de kennis over de landbouw uit te dragen.’
Binnenkort doet de Raad van State uitspraak over het aanwijzingsbesluit van Natura 2000-gebied Springendal & Dal van de Mosbeek. Stefan Weersink: ‘Tijdens mijn studie heb ik in Amerika, Denemarken, Oost-Europa en Nieuw-Zeeland stage gelopen. Het is daar mooi, maar ik wil het liefst in het Twentse Hezingen werken en leven.’