Extra kosten voor controleapparatuur

Dat wil zeggen dat de systemen bruikbaar zijn om te voldoen aan de voorschriften voor het beperken van ammoniakemissie, geur en fijnstof. Van alle erkende stalsystemen zijn er emissiefactoren bepaald voor ammoniak, geur en fijnstof.
Bij stalsystemen die werken met mestbanden staat er altijd bij hoe vaak de pluimveehouder de mestbanden minimaal dient af te draaien. Bijvoorbeeld één keer per week of twee keer per week. Ook staat steevast vermeld dat er apparatuur aanwezig moet zijn om de afdraaifrequentie te registreren.

Ammoniakemissie

‘Dat staat er niet voor niets’, zegt onderzoeker Hilko Ellen van Wageningen UR Livestock Research. ‘De afdraaifrequentie heeft veel invloed op de werkelijke ammoniakemissie in de stal. Hoe vaker je afdraait, hoe minder ammoniak er vervluchtigt. Het is begrijpelijk dat overheden daar grip op willen houden’, vindt Ellen.
Toch is er in het veld rumoer over de verplichte controleapparatuur om de afdraaifrequentie te registreren. Eigenlijk vinden pluimveehouders het maar onzin dat ze erin moeten investeren. Zeker als er sprake is van stalsystemen waarbij verplicht afdraaien niet vaker dan één keer per week hoeft te gebeuren.
‘Iedere pluimveebedrijf met mestbanden draait ze minstens één keer per week af. Niet omdat de pluimveehouder zich zo druk maakt over ammoniakemissie, maar vanwege het gewicht van de mest dat op de banden drukt. Wekelijks afdraaien is gewoon nodig voor het behoud van je installatie’, stelt Ivo Janssen uit het Brabantse Handel.
Janssen heeft een opfokbedrijf voor leghennen. ‘Zelf draaien we de mestbanden twee keer per week af. Dat helpt ons om overlast door vliegen te voorkomen. Door twee keer per week de mest te verwijderen uit de stal, zijn we altijd sneller dan de levenscyclus van de vlieg.’
Eind vorig jaar werd de pluimveehouder op de vingers getikt door een bedrijf dat voor gemeente Gemert-Bakel controleert of bedrijven voldoen aan de voorwaarden van hun milieuvergunning. Janssen beschikt niet over controleapparatuur om de afdraaifrequentie van de mestbanden te registreren.
‘We werken al negen jaar met een Big Dutchman volièresysteem. Toen we investeerden in dit stalsysteem, was de verplichte controleapparatuur nog geen onderdeel van de regelgeving. Dat is pas een jaar of zes geleden toegevoegd aan de voorwaarden van de milieuvergunning’, vertelt de ondernemer.
Janssen is vooralsnog niet van plan om te investeren in controleapparatuur. ‘We hebben hier zeven rijen met ieder drie mestbanden. Ik zou dus 21 mestbanden moeten voorzien van registratieapparatuur. Dat gaat me duizenden euro’s kosten, waar niets tegenover staat. Bovendien vraag ik me af wat de toegevoegde waarde is van zulke apparatuur. Het is bijna niet mogelijk om het zo te maken dat frauderen onmogelijk is.’

Signalen

LTO Noord, LLTB en ZLTO krijgen vaker signalen van pluimveehouders die moeite hebben met de verplichte controleapparatuur. ‘We hebben er alle begrip voor dat pluimveehouders er moeite mee hebben dat ze kosten moeten maken om aan te tonen dat ze iedere week de mestbanden laten draaien’, zegt voorzitter Hugo Bens van ZLTO-vakgroep Pluimveehouderij.
Toch ziet LTO niet direct mogelijkheden om de verplichte controleapparatuur achterwege te laten. ‘De verplichte automatische registratie van het afdraaien maakt deel uit van de omschrijving van de emissiearme stalsystemen. Wat dat betreft is de overheid al jaren helder’, constateert Bens.
Onderzoeker Ellen adviseert ondernemers die geen verplichte controleapparatuur op de mestbanden willen om zich te wenden tot de TacRav. Dit is een commissie die het ministerie van Economische Zaken adviseert over emissiearme stalsystemen.
‘Als je met goede argumenten kunt aantonen dat je er als pluimveehouder technisch gezien niet aan ontkomt om je mestbanden minimaal eens per week af te draaien, dan is de TacRav er wellicht gevoelig voor om de registratieverplichting weg te laten bij stalsystemen waarbij de afdraaifrequentie niet hoger hoeft te zijn dan één keer per week’, zegt Ellen.

Zienswijze

Pluimveehouder Janssen heeft zeven maanden geleden bij gemeente Gemert-Brakel een zienswijze ingediend waarin hij duidelijk maakt dat hij het oneens is met de verplichting om controleapparatuur te installeren. Antwoord op zijn zienswijze heeft Janssen nog niet ontvangen. Hij hoopt dat de gemeente zijn situatie gedoogt.
Janssen kan zich voorstellen dat LTO niet staat te popelen om veel stampij te maken over de verplichte controleapparatuur. ‘Maatschappelijk gezien is het een gevoelig onderwerp. Als veehouders hebben we er alle belang bij om geen overlast te veroorzaken. Of het nou gaat om geur, ammoniak of vliegen. Het is ook absoluut niet mijn intentie om daaraan te tornen.’