Het belang van rust

Een jaar of wat geleden was het een veelgehoorde kreet. Overal, te pas en te onpas, op elke werkplek of terras kon je het horen. Je hoefde iemand maar aan te kijken of de ander sprak spontaan de drie gevleugelde woorden: druk, druk, druk.
Of het feitelijk zo was, werd niet gevraagd. Als je niet ‘druk, druk, druk’ was, dan telde je eigenlijk niet mee. En dat is zo’n beetje het ergste wat een mens kan overkomen: niet meetellen.
Het ‘druk, druk, druk’ refereert aan ons arbeidsethos. Wie niet werkt oftewel druk is, is lui en dan tel je niet echt mee.
Hooguit kunstenaars kunnen zich maatschappelijk permitteren niet druk, druk, druk te zijn.
Elk ander is op zijn minst verplicht om een acceptabel antwoord klaar te hebben op de vragende blikken van de ander die wel ‘druk, druk, druk’ is.
Zo staat ‘druk, druk, druk’ voor sociaal meetellen of niet.
Waarschijnlijk heeft een of andere populaire televisiepersoonlijkheid ‘druk, druk, druk’ geïntroduceerd. Zo gaat dat vaker met hypes en modegrillen. Voor we het weten, lopen we er allemaal achteraan en nemen we het over.
Dat wordt ook wel kuddegedrag genoemd, waar overigens vandaag de dag eerder een negatieve klank aan vast zit. Nu gaat het om de onaantastbaarheid van het individu en daar past kuddegedrag niet bij.
Of ik met deze focus op het individu zo blij moet zijn, betwijfel ik. De onaantastbaarheid van het individu zou eens ten koste kunnen gaan van de sociale samenhang in de dorpen waar we wonen en werken. Aan leefbaarheid hecht ik meer belang.
Maar nog belangrijker is rust. Rust om in familieverband de zomer te beleven, rust in het hoofd om na te kunnen denken, rust in de agenda om fysiek bij te tanken.
Boeren en tuinders kennen het belang van rust. De natuur is wat dat betreft dwingend en dat nemen boeren en tuinders mee in hun gedrag: rust.

Hans Huijbers