Goed voor de geit en de boer

Bij het melksysteem is een uitbreiding in volle gang. ‘Met deze aanpassing kan ik meer geiten tegelijk melken’, merkt Peter Sterken op. ‘Het scheelt zo’n uur werk per dag. Dat is goed voor mezelf en goed voor de geiten. Die hoeven straks minder lang te wachten totdat ze gemolken worden.’
De schaalgrootte, een middelgrote geitenhouderij, is een bewuste keuze. De geitenhouders zetten liever een bedrijf van 750 melkgeiten goed rond dan dat ze met het dubbele aantal het risico lopen half werk te leveren. ‘Als we arbeid zouden moeten inhuren, hebben we al driehonderd extra geiten nodig om het meerwerk te kunnen bekostigen. Je wordt als ondernemer afgerekend op wat je onder de streep overhoudt. We houden een goed inkomen over en hebben tijd voor hobby’s’, zegt Sterken.
De taken zijn strak verdeeld. Jacqueline Sterken neemt de eerste ronde melken voor haar rekening, zodat haar man de dieren meteen kan voeren. ‘Ik merk dat de geiten na het melken meteen willen eten, drinken en daarna op het stro liggen. Dan past het niet als je eerst 2,5 uur aan het melken bent’, legt ze uit.
’s Avonds melkt haar echtgenoot. Overdag is hij vooral in en om de stal aan het werk en verzorgt zij de administratie.
De balans tussen werk en privé staat bij het gezin hoog in het vaandel. Naast de uren voor het bedrijf brengt Jacqueline Sterken veel tijd door met de vier kinderen. Peter Sterken is vaak op het voetbalveld te vinden en werkt voor de vrijwillige brandweer.

Vrachtwagenchauffeur

Als een van zeven kinderen was het Peter Sterken niet gegeven om meteen boer te worden. Zijn oudere broer kon de ouderlijke melkveehouderij overnemen, toen hun vader ziek werd. Het melkquotum was te klein om het bedrijf te delen of te splitsen. ‘Van mijn achttiende tot mijn dertigste ben ik vrachtwagenchauffeur geweest. Een mooi vak, maar omdat het steeds drukker op de weg werd, moest ik steeds vroeger van huis en kwam ik later thuis.’
Een bezoek in 1999 aan de open dag van geitenhouderij ’t Geitenboerke van de familie Schippers in Oerle bracht de ommezwaai. ‘Mijn broer was in 1992 gestopt om voor een baas te gaan werken. Mijn moeder had jongvee en stieren gehouden, zodat de milieuvergunningen nog voor het bedrijf golden. Daarom konden wij op deze locatie van start gaan. Ik ben begonnen met bellen naar een afnemer van het melk en dat was meteen geregeld. We zijn in de avonduren begonnen met de opfok van geiten.’
In 2002 hebben de melkgeitenhouders een nieuwe stal gebouwd. Hun bedrijf is inmiddels volledig gesloten; bokken van andere veehouders komen er niet in. De beste geiten worden doorgefokt, gedeeltelijk via kunstmatige inseminatie. Het uitgekiende fokprogramma is de basis voor de goede melkproductie.
‘De volgende belangrijke stap is de opfok’, zegt de veehouder. ‘Lammeren moeten op tijd biest krijgen. Verder is een goede ventilatie belangrijk om longproblemen te voorkomen. Met hulp van een poedermelkautomaat hebben de lammeren de hele dag verse porties drinken.’
In samenwerking met Boerenbond Deurne wordt vervolgens het rantsoen van de melkgeiten nauwkeurig samengesteld. Het voer is maïs van eigen teelt, aangevuld met luzerne, perspulp en krachtvoer. ‘Presteren wordt bij ons beloond. Hoe meer melk de geit geeft, hoe meer krachtvoer ze krijgt’, vertelt Sterken.

Leefklimaat

In de stal worden voortdurend aanpassingen gedaan om het leefklimaat te verbeteren. ‘De dieren staan in het stro en hebben altijd voldoende vers water. Van vijf uur ’s ochtends tot elf uur ’s avonds is het licht in de stal aan. Goede lucht krijgen de geiten door natuurlijke ventilatie. Door een goede isolatie van de stal is het binnenklimaat van de stal het hele jaar door aangenaam’, vindt de ondernemer. ‘Ik zou liever oud worden in een goede geitenstal dan in het bejaardentehuis.’