‘Een topboer word ik nooit’

Dat ze van mooie ‘lichamelijk lastenverlichtende en efficiënte machines’ houden is duidelijk. ‘Onze jongens zijn zaterdags het liefst bezig om een of andere machine weer klaar te zetten voor de komende week’, stelt Derk Tempel.
In de jaren negentig namen Derk en Fronika Tempel het melkveebedrijf van zijn ouders over. Enkele jaren daarna gingen zij verder in het hoveniersbedrijf van haar ouders, dat was gevestigd in Bedum. Derk Tempel had zich het hoveniersvak al eigen gemaakt toen hij in hun verkeringstijd in loondienst werkte bij het hoveniersbedrijf van zijn schoonfamilie.
‘Tuinieren is fysiek zwaar werk, maar de gezelligheid spreekt mij enorm aan. Je werkt altijd in groepsverband en bent praktisch nooit alleen’, zegt hij.

Handel

Handel, hard werken en gezelligheid voeren de boventoon bij de familie Tempel. Sinds de drie jongens allemaal in het bedrijf werkzaam zijn, is er meer drive, zo ervaren de zonen en Derk Tempel. Oudste zoon Jan zit vooral in het onderhoud, zijn broer Johan is werkzaam in de aanleg en dan met name het straatwerk en houten elementen. En jongste telg Johnny zit in de maairoute en is geregeld aan de werkbank te vinden.
‘Het onderhoud aan onze machines doen wij het liefst zelf’, zegt Johnny die een hoveniersopleiding aan AOC Terra in Eelde volgt. ‘Misschien wil ik ook de technische kant op.’
Maaien met zijn tante Jet en oma van 72 jaar die soms een keertje meegaat, vindt hij ‘beregezellig’, vat de jongste zoon de samenwerking met zijn familieleden in één woord samen.

Vierde generatie

De broers Tempel zijn de vierde generatie die werkzaam is op het hoveniersbedrijf. In de winter is het bedrijf vooral druk met het zagen, snoeien en versnipperen van windsingels.
Het combineren van beide bedrijven vergt een strakke planning, stelt Derk Tempel. ‘De Blaarkop past bij ons. Het is een gemakkelijke koe.’
In de praktisch 100 procent raszuivere Groninger Blaarkopstal kalven de koeien vooral in het voorjaar af. Wanneer uit het scannen van de koeien blijkt dat een dier gust is, dan gaat het weg. Daarbij besteedt het bedrijf op het maaien en schudden na alle landwerk uit aan de loonwerker. ‘Mocht er iets zijn met de koeien, dan wordt de dierenarts sneller ingeschakeld’, geeft Derk Tempel aan.
‘Een melkrobot lijkt ons ook wel makkelijk. Wij kunnen nu echter, als er iets met de koeien is tijdens het melken, er meteen werk van maken. Wanneer er problemen zijn met de robot, moeten we tijdens de werkzaamheden buiten de deur iets anders regelen. Dat is niet handig’, vindt de ondernemer.
Naast de loonwerker, de dierenarts, de accountant en de veevoeradviseur maakt het bedrijf ook veel gebruik van de diensten van adviseur Menno Kamminga van PPO-Agro Advies. ‘Wij zijn geen getalmensen. Wij werken graag met de hand. Wat ons een dag kost, doet PPO-Agro Advies in 5 minuten’, stelt Derk Tempel. En hij concludeert: ‘Een topboer word ik nooit, als ik maar met het gemiddelde meekan.’

Boerenmentaliteit

Hoewel het melkveebedrijf te klein is om zelfstandig draaiende te houden, hebben beide bedrijven elkaar hard nodig, is de overtuiging van zowel vader en moeder als de zonen Tempel. Want een van de redenen waarom het hoveniersbedrijf zo goed draait, is de boerenmentaliteit die er op het bedrijf heerst, stellen ze. Het personeel bestaat vooral uit familie en ‘boerenjongens’. ‘Het zijn flinke jongens die net een stapje harder lopen’, geeft Fronica Tempel aan.
De jongste generatie wil dan ook graag beide bedrijven houden. ‘Het klantenbestand bestaat voornamelijk uit boeren, de melkfabriek in Bedum, bedrijven en particulieren van Delfzijl tot aan half Drenthe en Friesland aan toe’, geeft Johan Tempel aan.
Ook hecht de familie veel waarde aan een goede werksfeer. Op het laatste schuurfeest in augustus kwamen zo’n honderd vrienden en kennissen af, glundert Johan Tempel. ‘Wij hadden gewerkt voor een klant in Kantens die in de band Too Loud for Betsy speelde. Deze klant wilde graag voor ons optreden.’