Jonge hond bij vakgroep Paardenhouderij

Henriët DijkVoorzitter Wim Blokland en bestuurslid Arie de Groot gaan met zijn opmerkingen aan de slag. ‘Het valt mij op dat zij heel veel contacten en een groot netwerk in de paardenwereld hebben. Ze hebben de kennis en ervaring. Ik geef dingen aan. Het is een mooie wisselwerking’, vindt Hoekzema.

Veiligheidscertificaat

Als voorbeeld hoe deze samenwerking werkt noemt Hoekzema de dreigende invoering van het verplichte Veiligheidscertificaat voor hippische leerbedrijven. ‘Dat zou zo duur worden dat maneges en andere leerbedrijven geen stagiairs meer zouden kunnen hebben op hun bedrijf. De aanpassingen op het bedrijf zouden in de duizenden euro’s lopen’, zegt Hoekzema.
Uiteindelijk werd met Aequor, de toezichthouder op scholen en hippische leerbedrijven, afgesproken dat de wettelijke Risico Inventarisatie & Evaluatie (RI&E) voldoet. De Ri&E kent een grote overlap met het Veiligheidscertificaat en loopt minder in de papieren.
Hoekzema was een regelmatige bezoeker van de vergaderingen van de vakgroep Paardenhouderij. ‘Meestal is dat samen met een excursie bij een bedrijf. Ik vind het altijd interessant om bij een ander te kijken’, vertelt hij. Zijn betrokkenheid, maar ook kritische kijk op zaken, was de bestuursleden opgevallen.
Toch zei hij in eerste instantie ‘nee’ toen de vakgroep hem vroeg om deel te gaan nemen in het bestuur. ‘Toen ik het thuis overlegde zei mijn vrouw: ‘Misschien is het toch goed dat je het doet, je hebt wel altijd ideeën.’ Mijn beide opa’s hadden ook al bestuursfuncties bij de Groningse voorgangers van de LTO’, vertelt Hoekzema.

Vooral luisteren

De 42-jarige ondernemer volgde dit voorjaar Wieger Sikkema op. ‘De eerste keren bij de bestuursvergaderingen heb ik vooral geluisterd’, vertelt hij. ‘Je moet toch eerst wat vat op het systeem krijgen. Anderzijds waarderen Wim en Arie het dat ik er als jonge hond bij kom zitten. Ik kom met opmerkingen waarvan zij zeggen ‘oh ja’. En ik kan mij weer mooi optrekken aan hen. Zij hebben jarenlang bestuurlijke ervaring.’
Dit ‘schooljaar’ volgt hij een leertraject voor nieuwe LTO Noord-bestuursleden. In deze leergang komen diverse vaardigheden aan de orde die van pas komen voor het bestuurswerk, zoals mediatraining, vergadertechnieken en onderhandelingen. ‘Wat ik al gemerkt heb, is dat ik niet te snel te veel moet willen.’
De achterban van de vakgroep Paardenhouderij bestaat voornamelijk uit fokkers, pensionstalhouders en boeren die wat paarden ‘erbij’ houden. ‘Het welzijn van de paarden speelt momenteel vanwege een lijst met eisen van de Dierenbescherming. We zijn nu aan het inventariseren onder onze leden of ze hiermee uit de voeten kunnen’, vertelt Hoekzema.
Verder is er net vorige maand duidelijkheid gekomen over de btw-tarieven, waarbij het verlaagde btw-tarief van 6 procent grotendeels intact blijft voor de paardensector. ‘Dat scheelt toch een slok op een borrel’, stelt de Groningse paardenhouder.
Dat hij een paardenman zou worden stond overigens niet in de sterren geschreven. In 2006 stopte hij met melken. ‘Het was óf alles vernieuwen en uitbreiden, óf stoppen’, vertelt Hoekzema.
Hij wilde daarna een biogasinstallatie op zijn erf bouwen, maar door omstandigheden liet hij dat plan varen. Omdat zijn vrouw paard reed, kwam de vraag voorbij of hij geen ‘hokje over had voor de pony’.

Compliment

Van het één kwam het ander. Nu heeft Hoekzema een pensionstal met 30 boxen, waarvan 25 voor klanten en 5 voor de eigen paarden. Hij heeft daarbij 11 hectare voor het weiden. Ook heeft hij 18 hectare waarop maïs en gras voor de verkoop staat.
‘Ik heb vijf klanten die naar het Nederlands kampioenschap in Ermelo mogen. Iemand zei laatst tegen mij: ‘Dan ben je als pensionstal gegroeid.’ Dat vind ik het mooiste compliment om te krijgen.’