Flexibel omgaan met tien weken-eis

Het inzaaien van akkerranden noemt hij minder aantrekkelijk. Het teeltoppervlakte van De Vries is 60 hectare en daarvan is een deel huurland bij een veehouder. Het bouwplan bestaat uit pootaardappelen, suikerbieten, granen en graszaad.
‘Als ik op de graanstoppel en na pootaardappelen een vanggewas inzaai, dan voldoe ik aan de vergroening. Dat is qua areaal geen probleem. Wel wil ik in het algemeen pleiten voor meer flexibiliteit om landbouwkundig een goed vanggewas te kunnen telen.’
De Vries ziet voor zijn bedrijf met name de eis dat een vanggewas tien weken op het land moet staan als een knelpunt. ‘Op deze zware grond ploeg ik bij voorkeur zo rond de tweede helft van oktober. Het betekent dat het graan al vroeg in augustus van het land moet zijn om op tijd een vanggewas te kunnen zaaien. Bij wintergerst lukt dat uitstekend, en ook konden we dit jaar de tarwe eind juli al dorsen. Maar dat is wel een uitzondering. Gemiddeld is de wintertarwe rond half augustus rijp. Daar moeten we toch op wachten.’

Gemiste kans

Dat hij voor de teelt van een vanggewas een mengsel moet inzaaien noemt De Vries een gemiste kans van RVO. ‘Waarom niet alleen gele mosterd of alleen bladrammenas?’ Verder is het wat de Groningse akkerbouwer betreft onduidelijk in welke verhouding de mengsels samengesteld moeten zijn en hoe het zit met de certficering van die mengsels.
‘Bij de veehouder waar ik land huur voor het pootgoed wil ik na de oogst gras inzaaien. Dat perceel pacht ik tot 1 januari en daarom telt de inzaai van gras voor mij als vergroening. De veehouder gebruikt het perceel volgend jaar voor zijn weidebouw. Maar vooralsnog is het voor mij niet duidelijk welk grasmengsel ik mag gebruiken en of dit aansluit bij de wensen van de veehouder.’