Voedsel moet weer in onderwijspakket

De land- en tuinbouw heeft de afgelopen tien jaar op school veel van zijn zichtbaarheid verloren. De land- en tuinbouworganisaties hebben op dat gebied geen zichtbare communicatiestrategie meer.

Ronald BosBoeren en tuinders hebben belang bij stelselmatige communicatie met het onderwijs. Leerlingen en leerkrachten hebben namelijk weinig besef van de manier waarop hun voedsel wordt geproduceerd.
Om aandacht in het onderwijs te krijgen moet je wel je best doen. Scholen worden overspoeld met onderwerpen uit de samenleving. Wie er niet in slaagt om op een aantrekkelijke manier aan te sluiten bij de lesprogramma’s komt niet of niet goed in het onderwijspakket.
En dat terwijl juist de land- en tuinbouw alles in zich heeft om kinderen op de meest efficiënte manier dingen te leren met al hun zintuigen. Het onderwijs is dol op mogelijkheden om kinderen dingen te laten begrijpen door te proeven, te ruiken, te voelen, te zien en te horen.
Van individuele boeren en tuinders kan niet worden verwacht dat ze nu massaal het onderwijs gaan benaderen. Maar samen met de eigen organisaties is het mogelijk plannen te bedenken om beter in beeld te komen.
Het tijdschrift Het Kleine Loo dat Ton Schönwetter na het einde van de collectieve voorlichting van de agrarische sector zelfstandig in de benen heeft gehouden, kan de basis zijn voor een aanpak met nieuw elan. Scholen kennen dit blad en website en gebruiken deze ook.
Maar er is meer nodig en mogelijk. Met behulp van het alom tegenwoordige digitale schoolbord, een webcam, FaceTime (videogesprek via Apple-hardware), Facebook, Twitter of Instagram zou je interactieve lessen kunnen opzetten.
Ik zie het voor me: de kinderen in de klas kijken met een webcam in de stal en stellen via Twitter vragen aan de veehouder. Of die geeft via FaceTime uitleg en geeft rekenopdrachten. Of een akkerbouwer laat de klas op afstand meerijden tijdens het ploegen. En vanzelfsprekend zijn er ook bedrijven die schoolklassen ontvangen voor een spannende les op locatie.
Natuurlijk moet je dit goed coördineren en aansprekende communicatie regelmatig aan de scholen aanbieden. Praktisch lesmateriaal daarvoor heeft Het Kleine Loo op maat op de plank liggen.
De regie over de onderwijscommunicatie is met de opheffing van de Stichting PR Land- en Tuinbouw door de belangenbehartigende organisaties overgelaten aan ‘de markt’. Albert Heijn en grote producenten gebruiken het boerengevoel. Dat verkoopt lekker. Om nog maar niet te spreken van Boer zoekt vrouw. Dit soort communicatie gaat voorbij aan de essentie van wat dringend nodig is voor het creëren van een realistisch beeld van het werk op de boerderij.
Louise Fresco, bestuursvoorzitter van de Wageningen Universiteit, constateert met zorg: ‘De land- en tuinbouw moet meer en beter communiceren over wat ze is en doet, want het gat tussen technologische ontwikkeling op het agrarisch bedrijf en de burger en consument wordt te groot. Het schort aan kennis van productiemethoden. De verwijdering groeit alleen maar verder.’
Door het gebrek aan actieve sturing vanuit de land- en tuinbouw blijven communicatiekansen onbenut of worden niet gezien. Wat over de onderwijscommunicatie te lezen was in de vorige Nieuwe Oogst, zegt genoeg.
Stop met incidentenwerk. Agrarisch Nederland heeft een verbindende organisatie nodig die aanstuurt, coördineert en het onderwijscommunicatiewerk van boeren en tuinders ondersteunt. Het initiatief daarvoor kan alleen van LTO Nederland komen. Dat is namelijk de enige belangenbehartigende organisatie die kan spreken namens alle bedrijfstakken van de land- en tuinbouw.

Lees ook

Marktprijzen

Meer marktprijzen

Laatste nieuws

Nieuwste video's

Kennispartners

Meest gelezen

Nieuw op MechanisatieMarkt.nl

Meer advertenties

Vacatures

Weer

  • Zaterdag
    16° / 7°
    70 %
  • Zondag
    15° / 4°
    20 %
  • Maandag
    11° / 8°
    95 %
Meer weer