Agrarische collectieven op schema

Douwe Korting‘Doel van de slag is het bereiken van een hogere kwaliteit van agrarisch natuurbeheer’, vertelt Dieleman. ‘Maar ook moet er vanaf 2016 efficiënter worden gewerkt.’
Een belangrijke stap op weg naar dat jaar is de net afgeronde inspraak op de provinciale vlekkenkaarten. Daarop hebben de provincies aangegeven welke gebieden kansrijk zijn voor agrarisch natuurbeheer en waar de internationaal prioritaire soorten zitten. ‘Want dat is het grootste verschil met de manier waarop agrarisch natuur- en landschapsbeheer nu invulling krijgt.’
De vlekkenkaarten konden niet overal meteen op goedkeuring rekenen, is ook de ervaring van Rinus van ’t Westeinde, verbonden aan het Zeeuwse collectief Poldernatuur Zeeland. ‘Op de Zeeuwse vlekkenkaart stonden gebieden voor akker- en weidenatuur, voor kustbroedvogels en gebieden met droge en natte dooradering. De Zeeuwse agrarische natuurverenigingen waren het daar niet helemaal mee eens’, vertelt hij.
De inspraakreactie richting provincie Zeeland heeft juist deze week geleid tot een gesprek met de provincie. ‘Een gesprek waarbij we in ieder geval geprobeerd hebben dichter bij elkaar te komen.’
De vlekkenkaart krijgt pas echt een juridische status als hij vertaald wordt in een provinciaal natuurbeleidsplan 2015. ‘Daarop vooruitlopend moeten de collectieven een juridische entiteit worden, bij voorkeur vóór 1 december’, vervolgt Dieleman.
De landelijk opererende stichting SCAN adviseert de collectieven onder meer over de meest wenselijke juridische status. De meeste collectieven kiezen volgens de projectleider voor een coöperatieve vereniging u.a. (met uitgesloten aansprakelijkheid).
Als de collectieven opgericht zijn en de vlekkenkaarten formeel zijn bekrachtigd, begint het grote puzzelen pas echt. ‘Het Zeeuwse collectief krijgt per jaar 1,5 miljoen euro en de drie Brabantse samen 2,8 miljoen. Voor dat geld moeten ze het doen.’
Wat ze willen doen leggen ze medio 2015 vast in een gebiedsaanbod, feitelijk een soort offerte aan de provincie. Daarin staat aan welke doelsoorten via welke beheerpakketten ze invulling geven en wat de kosten daarvoor zijn.

Gedragen aanbod

Komende maanden vindt ook overleg met andere terreinbeheerders plaats, waaronder provinciale landschapen en waterschappen. De wens is om per collectief een gebiedsaanbod te doen aan de provincie dat gedragen is door de andere partijen.
Waar de collectieven in oprichting ook nog het hoofd over buigen, is de vraag welke taken ze straks zelf uitvoeren, en voor welke ze externe kennis inhuren.
In Brabant en Zeeland zijn dit najaar afspraken gemaakt over de oprichting van een back-office waarin adviseurs van onder meer ZLTO en de provinciale landschappen samenwerken. Hun kennis kan de collectieven helpen bij hun taken.
Het collectief van Van ’t Westeinde beraadt zich op wat aan kennis ontbreekt. ‘En in die zoektocht gaan we met hen zeker het gesprek aan.’