Boeren hoopvol op afketsen verbinding

Joost de la CourtDe boeren vinden dat het ministerie van EZ oneigenlijke argumenten gebruikt om de 38 hectare grote landbouwenclave definitief tot Natura-gebied te verklaren.
De familie Wiefferink tekende daarom namens de vier grondgebruikers en een collega even verderop hoger beroep aan. Ze weten zich hierin onder andere gesteund door LTO Noord en gemeente Dinkelland.
Volgens het ministerie is de enclave nodig als Natura 2000-gebied voor de ontwikkeling van de beschermde vochtige heide. De bedrijven kunnen volgens het ministerie niet blijven, omdat ze zorgen voor ongewenste verdroging. Voor de vochtige heide is een hoge grondwaterstand noodzakelijk. Het ministerie stelt dat het een Europese plicht is om meer ruimte te maken voor de ontwikkeling van de bedreigde vochtige heide.

Op de lijst

Het agrarische tussengebied even buiten Lattrop is in 2005 op de lijst gezet als Natura 2000-gebied. Bij de definitieve aanwijzing stelde EZ dat omzetting van de landbouwenclave ook is bedoeld is ter compensatie van De Vetpot, een naburig natuurgebiedje dat eerder is geschrapt als Natura-gebied.
Volgens het minsterie is er een hydrologische samenhang tussen de twee gebieden en de landbouwenclave. De boeren bestrijden dat.
Met wat aanpassingen van de waterhuishouding in de enclave en met name door het ‘verduikeren’ van een sloot door het natuurgebied kan de landbouw er wel degelijk blijven, zonder dat dit negatieve gevolgen heeft voor de aanliggende natuur.
Melkveehouder Bram Wiefferink, een van de betrokken boeren, put moed uit de kritische opstelling van de Raad van State in de hele procedure. Zo gaf de Raad van State het ministerie begin dit jaar al te kennen om beter te motiveren waarom de bedrijven moeten plaatsmaken voor natuur.
De Raad wilde toen weten of de agrarische bedrijven kunnen worden gespaard en of er misschien minder natuurontwikkeling mogelijk is. Ook zei de rechter toen dat nergens staat geschreven dat het afvoeren van een Natura 2000-gebied op een andere plek moet worden gecompenseerd.
Daarbij zijn er volgens de boeren ook andere oplossingen voorhanden om de natuurwaarden in beide gebieden beter te beschermen, zonder dat de enclave daarvoor hoeft worden ingelijfd.
‘Buiten de landbouwgrond in de enclave is nog 12 hectare beschikbaar voor natuurcompensatie waar boeren geen last van hebben. Een groot deel daarvan is al eerder aangekocht door de overheid’, zegt Wiefferink.
Vorige week meldde het ministerie op de vervolgzitting dat de bedrijven toch echt weg moeten uit het gebied, omdat anders de natuur niet genoeg ontwikkeld kan worden. Ook dat deed de rechter weer de wenkbrauwen fronsen, stelt Wiefferink vast. ‘Weer een succesje voor ons. Wij denken hun argumenten inmiddels voldoende te hebben ontkracht.’

Nattevingerwerk

Zo droegen de boeren aan dat de overheid voor de berekeningen van de hydrologische effecten op de natuur ophield bij de landsgrens met Duitsland, terwijl in het gebied erachter diepe sloten liggen. ‘Het op deze wijze vastleggen van de watergrens was echt nattevingerwerk. En zo zijn er wel meer dingen die niet kloppen’, stelt de veehouder.
Het valt Wiefferink op dat de overheid als het gaat om natuur weinig waarde lijkt toe te kennen aan draagvlak in de omgeving. ‘Het lijkt wel of ze liever natuur hebben dan landbouw. Dat is echt frustrerend.’
De einduitspraak wordt eind dit jaar verwacht. Wiefferink is intussen voorzichtig optimistisch. ‘De opmerkingen van de rechtbank waren voor ons positief. Volgens mij ligt er een aannemelijke kans dat we ons gelijk krijgen.’
Mocht de Raad van State toch negatief beslissen voor de vier boeren, dan zullen ze het verloren land elders moeten zien te compenseren. ‘Het is nog maar de vraag of dat lukt. Ik wil hier in ieder geval niet weg. Het is hier goed boeren en wonen.’