Erfbetreders scherper op dierverwaarlozing

Rosanne Otter-WaterinkIn de praktijk gaat het bij dierverwaarlozing vooral om de mensen achter het probleem. ‘Moedwillig dieren verwaarlozen is niet aan de orde. Vaak zijn er op het bedrijf problemen van financiële of sociale aard’, vertelt Van Hoof.
Daar ligt ook juist de moeilijkheid als het gaat om het bespreekbaar maken van signalen. Dierenarts Gerard van Eijden vertelt tijdens het symposium over de drempels die hij daarbij ervaart, zoals tegenstrijdige belangen, de opgebouwde vertrouwensrelatie met de ondernemer of bedrijfsblindheid. Voorbeelden die tot veel herkenning leiden bij de aanwezigen. Van Eijden: ‘Om toch die drempel over te komen, kan het een oplossing zijn om vroegtijdig contact op te nemen met collega-erfbetreders.’

Melden is helpen

Het bespreekbaar maken van signalen met andere erfbetreders, collega’s of de ondernemer zelf zijn stappen die erfbetreders kunnen zetten in de preventie van dierverwaarlozing. Een andere optie is melden bij het Vertrouwensloket. Het Vertrouwensloket werkt met vertrouwensteams die, afhankelijk van de situatie, de ondernemer ondersteunen bij de aanpak van het probleem.
René van den Oord maakt deel uit van zo’n vertrouwensteam. ‘Vaak horen we van deze mensen dat het een opluchting is dat ze hulp hebben gekregen, omdat ze zelf geen uitweg meer zagen.’ Het credo van het Vertrouwensloket is dan ook: melden = helpen. ‘Het gaat er om dat iedereen zijn verantwoordelijkheid neemt.’
De organisaties die hun handtekening hebben gezet onder het Afsprakenkader Preventie Dierverwaarlozing zijn: Gezondheidsdienst voor Dieren, Vereniging voor Rundveepedicure, AB Oost, Vee&Logistiek Nederland, Nederlandse GeitenZuivel Organisatie en het Nederlands Agrarisch Jongeren Kontakt (NAJK). Zij sluiten aan bij de groep van 15 organisaties die in juli 2012 het afsprakenkader al ondertekenden.