Waterschap slaat piketpalen tot 2021

Douwe KortingEen waterbeheerplan is een strategisch document dat beschrijft welke doelen het waterschap zichzelf stelt en hoe die bereikt moeten worden. Veel van die doelen raken het werk van boeren en tuinders.
Dagelijks bestuurslid Peter van Dijk van waterschap Aa en Maas betitelt de realisatie van het Gewenst Grond- en Oppervlaktewater Regime (GGOR) als ‘dé agrarische headline’ voor de periode 2016-2021. ‘Voor 120.000 hectare gaan we namelijk het GGOR vaststellen en realiseren. Daar is geld voor gereserveerd.’
De afgelopen jaren heeft Aa en Maas hier rond Landhorst, De Peel en De Leijgraaf in overleg met de agrarische sector al aan gewerkt.
‘We zijn in samenwerking met de streek gekomen tot een pragmatische aanpak die we ook in de rest van ons werkgebied gaan uitrollen. Individuele boeren en ZLTO-afdelingen hebben ons in streekbijeenkomsten verteld waar volgens hen de problemen met water zitten. Nadat die zijn geïnventariseerd, worden de oplossingen bedacht die vervolgens bestuurlijk worden afgetikt.’
De inschatting van Van Dijk is dat met het hele traject per gebied van zo’n 15.000 hectare ongeveer negen maanden is gemoeid.

Wateraanvoer

Een ander heet hangijzer in Oost-Brabant is de uitvoering van het Deltaplan Agrarisch Waterbeheer (DAW), specifiek de Noordervaart. Al in de jaren negentig van de vorige eeuw werd nagedacht over de vraag hoe dit kanaal zo is in te zetten, dat de watervoorziening erop vooruitgaat.
‘Eind 2016, begin 2017 gaat het beheer naar waterschap Peel en Maasvallei en dan kan het water feitelijk onze richting op komen. Wel moet er nog het nodige aan beheers- en inrichtingswerk plaatsvinden. Anders gaat het niet lukken om de hogere gebieden verder stroomafwaarts van water te voorzien; bijvoorbeeld rond Boekel’, vat Van Dijk een een ander samen.
In het conceptwaterbeheerplan van Aa en Maas staat ook aangekondigd dat de waterbeheerder het zogenoemde voorzieningenniveau in beeld gaat brengen: ‘Wat mag je waar van ons verwachten als het gaat om de watervoorziening.’ Van Dijk: ‘Zie het als een soort beslisboom die voor iedereen duidelijk en meer navolgbaar maakt wat we doen.’
Als voorbeeld noemt de waterschapsbestuurder een gebied dat in een paar uur een hoosbui van 100 millimeter te verwerken krijgt. ‘Dan hoor je boeren zeggen: ‘Jullie hadden ervoor moeten zorgen dat het systeem op orde is.’ Maar er zit een grens aan de mogelijkheden die het systeem biedt. Wat die grenzen zijn, gaan we voor iedereen inzichtelijk maken.’
Maar het omgekeerde geldt volgens Van Dijk ook, bijvoorbeeld rond het verruimde beregeningsbeleid. Zo wil Aa en Maas duidelijker vooraf communiceren hoe lang en waar een boer mag blijven beregenen.
Het conceptwaterbeheerplan van De Dommel kent op onderdelen een flinke overlap met dat van Aa en Maas, onder meer rond het GGOR en waterconservering in het kader van het DAW. En De Dommel staat net als Aa en Maas open voor ideeën en initiatieven van boeren en burgers die het functioneren van het watersysteem ten goede komen.
Dagelijks bestuurslid Lex Huijbers: ‘Veel van ons werk de komende jaren is een voortzetting van wat we al langer doen of zijn verplichtingen die samenhangen met bijvoorbeeld de Kaderrichtlijn Water en Natura 2000. Maar er is een stukje flexibel invulbaar. Als er mensen met goede ideeën zijn, heeft De Dommel een welwillend oor.’
Een voorbeeld is de kleine kringloop waarbij het waterschap op verzoek van agrariërs slootmaaisel levert dat ondergewerkt kan worden. ‘Als boeren dat willen, leveren we zo een bijdrage aan een betere bodemvruchtbaarheid en een geringere verdroging.’
Behalve een luisterend oor voor goede ideeën heeft het waterschap geld beschikbaar voor onder meer waterconserverende maatregelen. ‘Er komt zowel DAW-geld als Europees POP-geld onze kant op. Dat kan voor een belangrijk deel worden gebruikt voor initiatieven van boeren.’