‘We helpen elkaar waar we kunnen’

Het tij begon te keren toen halverwege de jaren zeventig van de vorige eeuw ontwikkelingen op gang kwamen die zich volgens Van Lipzig niet beter laten omschrijven dan als een landbouwuittocht. ‘Dat creëerde ruimte voor ons. In 1984 zijn we begonnen met grond aan te kopen. Die gronden lagen versnipperd, maar door de ruilverkaveling in 1990 zijn die mooi bij elkaar getrokken’.
De melkveehouder rekende erop dat hij nog wat extra grond toegewezen zou krijgen, maar in plaats daarvan werd 45 hectare omgezet in natuur. Onder meer het beheer van die natuurgrond leverde zijn bedrijf in 2011 de Lodewijk van der Grintenprijs op, een Venlose ondernemerspijs. ‘Natuurbeheer doen we in principe al twintig jaar, maar het heeft de laatste jaren pas een naam gekregen’, lacht Van Lipzig.

Handelsonderneming

Anno 2015 bestaat het bedrijf uit twee vof’s en een zelfstandige bv, respectievelijk De Brem Holsteins, Loonbedrijf Van Lipzig en handelsonderneming Van Lipzig & CO. De vof’s worden door het hele gezin gerund en de handelsonderneming is het kindje van Martijn van Lipzig.
‘Naast het loonwerk richt ik me samen met een vaste medewerker op de handel van en het advies over mest, grond en andere agrarische producten’, legt Martijn van Lipzig (34) uit. ‘Ik heb altijd al meer interesse gehad voor machines en het werken met mensen.’
Op deze manier kan de jonge ondernemer een compleet pakket diensten aanbieden. ‘We nemen grondmonsters en op basis daarvan geven we advies, maar we kunnen dus ook de uitvoering van dat advies verzorgen. Die combinatie is niet altijd nodig, omdat veel ondernemers al banden hebben met andere partijen.’

Nieuw melkveebedrijf

Zijn broer Mark (29) heeft ook niet stil gezeten. Aan het eind van dit jaar moet de nieuwe melkveehouderij operationeel zijn. Tot 15 januari lagen zijn plannen voor een compleet nieuw bedrijf met ruimte voor vierhonderd koeien ter inzage. ‘Als er niet nog ergens een verdwaalde brief op een bureau van een ambtenaar is blijven liggen, is er geen enkel bezwaar binnengekomen’, vertelt hij zichtbaar oplucht.
De jonge melkveehouder realiseert zich dat dit in een gebied met zo veel natuur geen vanzelfsprekendheid is. ‘Zeker niet wanneer je bedenkt dat de Natuurbeschermingswetvergunning vier keer ter inzage heeft gelegen, het bestemmingsplan twee keer en de omgevingsvergunning één keer.’
De familie heeft omwonenden persoonlijk op de hoogte gesteld van de plannen. ‘Dat werkt volgens ons beter dan een grote bijeenkomst organiseren, wat toch een stuk minder persoonlijk is’, redeneert Mark van Lipzig. ‘Het is vaak ook een kwestie van gunnen.’
Gemeente Venlo was aanvankelijk nogal sceptisch over de plannen, weet zijn vader. ‘Het winnen van de Lodewijk van der Grintenprijs heeft in dat opzicht wel geholpen’, geeft hij toe. Maar alles valt of staat bij een goed plan, daarvan is de familie overtuigd. ‘Uitbreiden is geen garantie voor succes.’

Maatschappelijke factoren

Tegenwoordig spelen maatschappelijke factoren veel meer een rol. Bij de bouw van de stal tegenover het huidige bedrijf hebben de Van Lipzigs daar rekening mee gehouden. ‘De stal komt langs een drukke fietsroute te liggen, dus zorgen we ervoor dat een van de melkrobots bij een raam staat en makkelijk toegankelijk voor fietsers en wandelaars is, zodat iedereen kan zien hoe het er in een moderne melkveehouderij aan toegaat’, vertelt Mark van Lipzig.
Een andere kritische succesfactor is volgens zijn broer personeel. ‘We hechten veel waarde aan onze medewerkers. Zij zijn samen met ons de basis van de onderneming. Je kunt niet overal aanwezig zijn en hebt personeel nodig dat zelf verantwoordelijkheid neemt.’
Ook de onderlinge samenwerking tussen de gezinsleden is belangrijk. De verschillende bedrijfstakken versterken elkaar. ‘We helpen elkaar waar we kunnen, maar bemoeien ons niet ongevraagd met ieders bedrijfsvoering. Daarom werkt het.’