Dagmenu: witte kool met piepers

Fermenteren van veevoer is niet nieuw, maar van groente wel, zegt Jürgen Degraeve van Agriton in Mesen. Zijn bedrijf levert de producten die het fermenteringsproces op gang brengen. Met constructeur Geert Vermeulen uit Ieper bedacht hij het systeem. De installatie draait nu ruim een half jaar tot volle tevredenheid.
Lavens koos voor een brijvoerinstallatie met een ‘keuken’ met genoeg ruimte voor meer variatie aan producten en om groente te fermenteren. Dat betekende een dubbel zo grote investering dan wanneer hij voor droogvoedering had gekozen. Opslagtanks met roerinstallatie kostten een kleine 13.000 euro per stuk. Op het bedrijf staan drie opslagtanks voor voermiddelen en twee voor de dagelijkse voerbehoefte. Ook moest er een fermentatietank voor de groente komen.

Gezond

Uit de eerste cijfers trekt de varkensboer de conclusie dat hij met het groentevoer een besparing op de voerkosten bereikt van 5 à 10 euro per afgeleverd varken. Hij ziet duidelijk dat het groentevoer gezond is. Het uitvalpercentage gaat naar beneden en de voerbenutting is verbeterd, al is het nog te vroeg om cijfers te noemen. Daarnaast blijkt uit de cijfers dat het antibioticagebruik met 7 à 8 procent is gedaald. Alleen de zeugen krijgen nog een basisvaccinatie.
Met zijn gefermenteerde groente dekt Lavens 12 à 13 procent van de voerbehoefte van zijn bedrijf. Hij denkt dat het wel flink hoger kan. Zo’n 30 à 40 procent. Dat betekent wel dat er meer variatie in de producten moet komen. En ook daaraan kan worden voldaan, denkt hij. ’Binnen een straal van 5 kilometer is er voldoende breed groenteaanbod.’
De groente gaat via een opvoerband in de wasbak en dan het warmtesysteem in voor een thermische shock. Daarna komt het terecht in de fermentatietank. Na twaalf uur is het klaar voor de voorraadtank. Via een buizenstelsel vervolgt het product z’n weg naar de troggen van de vleesvarkens. Die krijgen per drie varkens via het sensorsysteem hun groentehap voorgeschoteld.
Met de thermische behandeling vang je twee vliegen in één klap, zegt constructeur Geert Vermeulen. De eiwitten komen beter beschikbaar voor het dier, en de ziektekiemen die zijn meegekomen van het land worden gedood. Daarna zorgen de bacteriën voor een goede fermentatie. Het gaat om vier stappen, zegt Vermeulen: wassen, malen, stomen en fermenteren.
De voerruimte wordt de ‘keuken’ genoemd en geen wonder. Naast de ‘aardappelen met groente’ krijgen de dieren CCM, krachtvoer, kaaswei, melk, biergist en aardappelschillen. Tijdens dit gesprek komt er een vrachtwagen soja aangereden. ‘Die moet minder op het bedrijf komen, dan bespaar je kosten.’
Het rendement, daar draait het om, zegt Lavens. Hij moet alles nog ontdekken. Er bestaan geen kerngetallen waarmee je kunt vaststellen of je op de goede weg bent. ‘We zijn de voorlopers’, vult Vermeulen aan. ‘Wat hij nu aan cijfers op papier heeft, stemt hoopvol. Die kunnen alleen maar beter worden.’