Slechte ervaringen met Eyes on Animals

Jan van LiereMaandag 10 november 2014. Tros Radar wijdt de tv-uitzending aan de vraag waarom kalveren niet gewoon bij de koe kunnen blijven. De actiegroep Eyes on Animals mag de gang van zaken in de reguliere melkveehouderij uitleggen met beelden van stallen, koeien en kalfjes op een gangbaar bedrijf.
Cor en Anja Kranendonk en hun dochter Janneke zien de uitzending niet. Maar al snel ervaren ze dat beelden van hún bedrijf zijn getoond als voorbeeld van een veehouderij die verkeerd met haar dieren zou omgaan.
‘Kennissen belden dat ze Radar hadden gezien en onze stal hadden herkend’, vertelt Anja Kranendonk. ‘Ik had er nooit bij stilgestaan dat zoiets zo veel impact heeft.’

Herkenbaar in beeld

Dochter Janneke, beoogd bedrijfsopvolger, komt herkenbaar in beeld met een kalf in een kruiwagen. Het grijpt haar emotioneel enorm aan. ‘Ik had het idee dat mensen me zouden herkennen op straat. Ik ben eerst gaan hardlopen, anders waren hier thuis de ruiten eruit geknald.’
Het begon in augustus. Twee vrouwen meldden zich aan voor de BoerenBed-faciliteiten van de Kranendonks. Ze vroegen nadrukkelijk of ze een koe konden zien kalven. Eyes on Animals werd niet genoemd.
‘Opmerkelijk was dat ze geen belangstelling hadden voor de rondleiding. Ze wilden ook niet met ons praten. Maar de koe die zou gaan kalven, gaven ze geen rust. Steeds weer gingen ze erheen’, aldus Cor Kranendonk. De vrouwen hadden een vaag verhaal dat ze onderzoek deden voor Wageningen UR.
Uiteindelijk misten de twee toch nog het moment waarop de koe kalfde. Vervolgens vroegen ze een andere gast die vaak fotografeert, of ze van haar beelden konden krijgen. Het leidde tot een eerste signaal dat er onuitgesproken bedoelingen waren. ‘De fotografe vroeg door en zo kwam uit dat de vrouwen voor Eyes on Animals werkten en de beelden ook voor Tros Radar gebruikt zouden worden.’
Het lukte de familie niet de vrouwen aan de telefoon te krijgen. Wel was er e-mailcontact.
‘We gaven aan dat we niet wilden dat Radar beelden van ons bedrijf zou gebruiken. Maar op de uitnodiging voor een gesprek gingen ze niet in’, vertelt Anja Kranendonk. ‘Ze durven de confrontatie niet aan’, vult haar man aan.
Kort daarna ontmoetten de Kranendonks LTO-bestuurders Albert Jan Maat en Siem Jan Schenk. Zij stelden hen op de hoogte van de mogelijkheid dat er misbruik zou worden gemaakt van hun gastvrijheid.
‘Verder hoorden we er niks meer van, totdat in november de telefoon ging dat we in de uitzending van Radar te zien waren. Dat komt dan toch als een mokerslag’, aldus Anja Kranendonk.
Nu, bijna een half jaar later, zijn de emoties nog steeds nadrukkelijk aanwezig. ‘Je probeert mensen te betrekken bij je bedrijf, je stelt je open en dan zoiets. Alsof je naakt op televisie wordt neergezet.’

Vertrouwen

Inmiddels melden de eerste gasten zich weer voor het BoerenBed. Het gaat allemaal beginnen, de trekkerrondritten, het pizza bakken, de gesprekken met de gasten. ‘Dan vraag je je af: hoe gaan we dit aanpakken? Moet ik nu beter opletten? Kunnen we de mensen nog vertrouwen?’
De Kranendonks hebben geen problemen met bezoekers die kritisch zijn over hun bedrijf. ‘Helemaal niet erg. Maar zeg het rechtstreeks, dan kunnen we erover praten. Dit is eenrichtingsverkeer waartegen we ons niet kunnen verdedigen.’
Veel boeren lieten hun afkeuring blijken naar Radar. ‘Dat zo veel boeren gereageerd hebben, deed ons goed. En ook alle reacties op Facebook’, aldus Janneke Kranendonk.