‘Kwestie van wederzijds vertrouwen’

‘Stagiairs hebben we al vaker in dienst gehad, maar werken met mensen met een beperking was een heel nieuwe ervaring’, legt Coenen uit. ‘Ik zag het vooral als een uitdaging en was nieuwsgierig naar de manier waarop zij binnen een bedrijf als dit zouden functioneren.’
Het REA College leidt jongeren op die vanwege hun beperking niet bij reguliere onderwijsinstellingen terecht kunnen. Ze volgen een beroepsopleiding, zodat ze op den duur op een volwaardige manier deel uit kunnen maken van het arbeidsproces.
‘Dylan, de jongen om wie het ging, zag het in het begin totaal niet zitten’, geeft de teler eerlijk toe. ‘Zijn leraar drong er echter op aan dat hij het hier minimaal twee weken zou proberen. Daarna zouden we wel verder zien. Uiteindelijk is hij maart 2014 in vaste dienst gekomen.’

Hersenafwijking

Als gevolg van een ongeluk op vierjarige leeftijd heeft Dylan (22) een niet-aangeboren hersenafwijking. Daardoor heeft hij meer tijd nodig om indrukken te verwerken en is hij eerder moe.
‘Sommige dingen moet ik vaker uitleggen, wil Dylan het begrijpen. Op een gegeven moment had ik door hoe het bij hem werkte en sindsdien gaat het hartstikke goed’, vindt Coenen.
De ondernemer wil niet meteen te hard van stapel lopen en laat Dylan eerst aan zijn nieuwe omgeving wennen. ‘In het begin liep hij gewoon mee. Zijn eerste werkzaamheden bestonden uit het knippen van de steeltjes van de pioenroos. Daarna liet ik hem telkens iets meer en ook ander werk doen. Dan merk je wat hij wel en niet kan.’
Dylan werkt vier dagen in de week bij de plantenkwekerij in Heijen. De woensdag heeft hij nodig om te herstellen.

Veranderen

De teler ziet Dylan stilaan veranderen. ‘Toen hij hier begon, was hij heel stil en zei hij bijna niets, nu kun je een heel goed een gesprek met hem voeren.’
Dylan heeft het reuze naar zijn zin in de plantenkwekerij. ‘In het begin was het inderdaad even mijn plekje zoeken binnen het bedrijf, maar uiteindelijk groei je daar langzaam in. Ik doe mijn werk in ieder geval met veel plezier’, laat hij weten.
De andere Wajonger die bij het Heijense bedrijf werkzaam is, zit nog in zijn proefperiode, ook wel ‘proefplaatsing’ genoemd. ‘Hij werkt hier sinds januari van dit jaar. Het is iemand met een achtergrond die totaal verschilt van die van Dylan. Hij heeft een moeilijke jeugd gehad en dat vraagt om een andere benadering’, constateert Coenen.
‘Ik merk dat het vooral een kwestie van wederzijds vertrouwen is. Ook met hem gaat het gelukkig goed. Daar komt bij dat het ook tussen beide jongens prima klikt’, vertelt de ondernemer.
‘Het is belangrijk dat jongeren met zulke problemen iets omhanden hebben. Ze moeten bezig zijn, anders is het een hoopje ellende. Door te werken bloeien ze op en krijgen ze weer plezier in het leven. Dat is fijn om te zien’, zegt Coenen.
‘Ook het feit dat ik goed met hen kan communiceren, vind ik prettig. In dat opzicht is dit een enorm verschil met buitenlandse werknemers, met wie het voeren van een gesprek best lastig kan zijn, gewoon omdat je elkaar niet goed begrijpt.’

Kostenplaatje

Een andere reden om met een Wajonger in zee te gaan, is volgens Coenen het kostenplaatje. Een bedrijf dat een Wajonger in dienst neemt, kan namelijk rekenen op een financiële tegemoetkoming.
‘Toen Dylan hier kwam werken, betaalde ik het eerste half jaar 40 procent van het loon dat hij verdiende, de overige 60 procent kwam voor rekening van het UWV. Nu delen het UWV en ik de kosten’, licht de ondernemer toe.
Het werken met Wajongers heeft Coenen veranderd, merkt hij zelf. ‘Ik ben er een stuk rustiger door geworden. Boos worden op zo iemand heeft namelijk totaal geen zin, want dan klapt hij of zij helemaal dicht. Doe je dat toch, dan zijn ze binnen twee weken weer terug bij af en kun je helemaal opnieuw beginnen’, vertelt hij stellig.
‘Omdat ik weet dat ze een beperking hebben, kan ik ook meer van hen hebben dan iemand zonder beperking’, voegt de ondernemer daaraan toe.
Of Coenen op korte termijn meer Wajongers in dienst neemt, weet hij nog niet. ‘Misschien over een tijdje. Mijn ouders zijn op leeftijd en hun werkzame leven duurt niet meer zo lang. Bovendien groeit het bedrijf nog steeds, dus ja, ik denk het op den duur van wel.’