Melkveewet: waar ging het ook alweer over?

Nu de voorstellen rond de AMvB melkveewet er liggen, en de eerste reacties zijn verzameld, zit ZLTO met heel veel vragen. De AMvB is een verlengstuk van de melkveewet en dit is een verlengstuk van de mestwetgeving, en er is nog een link met derogatie en het fosfaatplafond van 173 miljoen kilo voor melkvee. Weten we het nog?

Melkveewet%3A+waar+ging+het+ook+alweer+over%3F
© ZLTO

Toon van HoofDaar hebben we een aantal instrumenten voor ontwikkeld. We weten intussen erg goed wat we halen en brengen met alle technieken die we hebben. We hebben ook allerlei ondersteunende programma’s ontwikkeld om te wegen te meten en te monitoren.
Daar investeren veehouders en anderen in de keten veel tijd en geld in. Maar als we niet opletten slaan we met de AMvB alles plat door dat het juridisch moet passen in wet- en regelgeving die niet of onvoldoende aan deze nieuwe wereld is aangepast.

Nostalgische wensbeelden

In de debatten over de melkveewet zijn allerlei nieuwe doelstellingen aan deze wet toegevoegd. Dan gaat het over grondgebondenheid, weidegang et cetera. Wat naar mijn idee vooral structuurbeleid is en voor een deel nostalgische wensbeelden zijn. Ik denk erg belangrijk, maar het is zeer de vraag of dit met mestwetgeving te maken heeft. Laat ruimtelijk beleid over aan de provincies.
Wat zijn nu de reacties van afgelopen week? Er zijn leden die je niet hoort en die verwachten ermee uit de voeten te kunnen. Er zijn leden leden die afwachten en hopen dat het meevalt. Maar er zijn ook melkveehouders die grote zorgen hebben en er soms wakker van liggen. Mensen die na veel wikken en wegen óf hebben geïnvesteerd óf op het punt staan te investeren in de toekomst van hun bedrijf.
Of omdat de stal vernieuwd moest worden of omdat de opvolger zich aandient of omdat er, et cetera et cetera. Ze hebben samen met hun adviseurs en binnen het gezin afgewogen en besloten. En nu? Ze vragen zich af hoe het voor hun situatie uitpakt. Onzekerheid overheerst de ondernemerslust.
Vooral de bedrijven die in ontwikkeling zijn, of je nu zit met een fosfaatoverschot van 20 kilo of 50 kilo per hectare - het verschil is maar 0,7 koe - of meer. In alle gevallen is er land nodig, en de AMvB zegt op naam. Maar is dat mogelijk en kan het niet op een andere manier? Dus waar ging het ook al weer over?
Verantwoord melk produceren binnen de milieugebruiksruimte. Dat is het idee. Balans dus. Kan dat ook in samenwerking met je buurman-akkerbouwer? Ja natuurlijk, maar we moeten wel zorgen dat het goed geregeld wordt. Dat is wat meerdere zeggen, ook de staatssecretaris. Laat dit de gezamenlijke agenda zijn de komende maanden.
We hebben in Nederland een melkveehouderij waar nog nooit de splitsing is gemaakt tussen intensief en extensief, tussen groot en klein. Laten we weg blijven uit die discussie, maar wel oog hebben voor cultuurhistorische en regionale verschillen.
Ook in de zogenaamde intensievere gebieden zie je dat het aantal hectares voedergewassen in balans is met het aantal dieren. Dat de hectares voedergewassen bij een ander in de omgeving geteeld worden en bij een ander op de Gecombineerde opgave staan, maakt voor het milieu niet uit.

Fosfaatgebruik

Indien we dit mee kunnen nemen in de uitwerking van de AMvB, nemen we veel zorg en knelgevallen weg. Laat dit onze opdracht zijn!
En de andere opdracht? We hebben er nog één: dat we met zijn allen niet meer fosfaat gebruiken dan nodig is. De verschillen tussen bedrijven zijn groot en daarmee de ruimte. Minder fosfaat per kilo melk: een aantal bedrijven laat zien dat het kan. Doen we dat collectief, dan blijven we onder het fosfaatplafond van 173 miljoen kilo. Dat is onze andere opdracht.

Lees ook

Marktprijzen

Meer marktprijzen

Laatste nieuws

Nieuwste video's

Kennispartners

Meest gelezen

Nieuw op MechanisatieMarkt.nl

Meer advertenties

Vacatures

Weer

  • Vrijdag
    14° / 7°
    70 %
  • Zaterdag
    15° / 7°
    70 %
  • Zondag
    15° / 5°
    20 %
Meer weer