Voortbestaan bedrijf gered

Toch is Van Alphen blij dat de bestemming van zijn bedrijf in Zuilichem op 25 februari van extensiveringsgebied is veranderd naar intensiveringsgebied, een bestemming die ook rust op de naburige tuinbouwbedrijven.
‘Als je bedrijf de bestemming extensiveringsgebied heeft, moet het op den duur verdwijnen. Daar zit weliswaar geen dwang achter, maar toch. In de praktijk betekent het dat je bedrijf onverkoopbaar wordt. En bij een hertaxatie door de bank komt het financieel onder water te staan. Dat wil geen enkele ondernemer.’
Van Alphen heeft sinds 2003 een chrysantenbedrijf aan de rand van Zuilichem, een dorp in de Bommelerwaard. Op het perceel ligt al een glastuinbouwbestemming sinds 1996. Het bedrijf is 6,4 hectare groot en hij teelt er twee soorten chrysanten: Euro wit en Bacardi wit. Dat gebeurt met twaalf vaste medewerkers en soms enkele tijdelijke arbeidskrachten. De bloemen gaan voor 90 procent de grens over, vooral naar Engeland en Oost-Europa.
Voor Van Alphen begon een roerige periode met het ondertekenen van de ‘Samenwerkingsovereenkomst herstructurering glastuinbouw en paddenstoelenteelt Bommelerwaard’ (SOK) door provincie Gelderland, gemeenten Maasdriel en Zaltbommel en waterschap Rivierenland. Dat was in december 2009.
De overeenkomst had als doel om via de herstructurering van aangewezen gebieden bestendige toekomstmogelijkheden te bieden aan de glastuinbouw en de paddenstoelenteelt in de Bommelerwaard, en om de leefbaarheid en de ruimtelijke en landschappelijke kwaliteit van het gebied als geheel te versterken.
De afspraken uit de SOK zouden via een provinciaal inpassingsplan (PIP) planologisch worden vastgelegd. Daarbij werden intensiveringsgebieden, extensiveringsgebieden en reserveconcentratiegebieden aangewezen.
Van Alphen had de pech dat hij in een extensiveringsgebied kwam te liggen. ‘Toen begon de ellende. Ik voldoe aan de eisen op het gebied van landschappelijke inpassing, ontsluiting, verkeershinder en milieu. Maar volgens de SOK ligt het bedrijf te dicht bij de dijk. En dat terwijl het grenst aan een intensiveringsgebied.’

Inspreken

Van Alphen maakte in 2013 bezwaar tegen het toen voorliggende PIP. Hij deed dat vorig jaar nogmaals tijdens de behandeling van het vernieuwde PIP in de Staten. Hij sprak toen drie keer in: in maart, september en november en ook al tijdens hoorzittingen in december 2013 en februari 2015.
Ook ontving hij provinciale politici van verschillende partijen op zijn bedrijf. Dat zorgde voor begrip voor zijn situatie. ‘Maar het ambtelijk apparaat was gebonden aan wat was afgesproken en vastgelegd in de SOK, hoe onterecht dat in mijn ogen ook was. Die afspraken waren juridisch gezien erg lastig te veranderen.’
Maar uiteindelijk gebeurde dat toch tijdens de Statenvergadering van 25 februari. Zeven bedrijven kregen een andere bestemming; hun voortbestaan is nu zeker.
Voor Van Alphen is er een eind gekomen aan een hectische periode waarin hij volgens eigen zeggen veel levenservaring heeft opgedaan. Ondanks behoorlijk wat stress heeft hij toch ook waardering en respect gekregen voor de provinciale politici en de ambtenaren van provincie Gelderland.
‘Ik heb gezien dat ze bij de provincie te maken krijgen met veel pittige dossiers en dat ze over veel dossierkennis beschikken. En ook dat met name ambtenaren zich moeten houden aan afspraken, omdat de overheid een betrouwbare partner moet zijn’, ervaart de chrysantenteler.
Hoewel de toekomst van zijn eigen bedrijf in rustiger vaarwater is beland, zit Van Alphen namens de tuinbouw nog wel in een klankbordgroep die meedenkt over de verdere invulling en uitvoering van het PIP. Want de tuinbouwsector is er nog niet gerust op dat het nieuwe PIP straks voldoende rechtszekerheid aan de tuinders biedt.
‘Daarvoor moeten nu heldere beleidsregels komen, die ook voor de nodige duurzaamheid in het gebied moeten zorgen. We moeten als sector toch echt met andere partijen in het gebied in gesprek. Anders blijven we in een impasse zitten.’