Reken ons af op wat we kunnen bereiken

Kees RomijnBeste Jos,
Op het moment dat ik dit schrijf, staan we weer aan de vooravond van een debat in de Tweede Kamer over de Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB) behorende bij de melkveewet. Als deze krant in de brievenbus van onze leden zit, weten wij de uitkomst daarvan.
Werkelijkheid is dat wij te maken hebben met de politieke realiteit van vandaag. Een gegeven is dat die grenzen, maar vooral voorwaarden, stelt aan de groei van de melkveehouderij. Dat ook wij als LTO Melkveehouderij vinden dat de sector vandaag grondgebonden is en moet blijven, kan niemand verrassen.
De milieugebruiksruimte die wij nog over hebben als melkveehouderij in Nederland is zeer beperkt en vraagt om een kwalitatieve invulling. Een invulling die past bij de vraag hoe wij er over vijf tot tien jaar als sector en als individuele bedrijven uit willen zien. Een invulling waarbij we, als wij over vijf jaar terugkijken, kunnen zeggen dat wij vandaag de goede besluiten hebben genomen.
De hoofdlijn van de melkveewet versterkt onze inzet in de Duurzame Zuivelketen, dat is goed. Maar met een aantal details heb ik wel moeite.
De melkveewet stimuleert het verder sluiten van regionale kringlopen niet. Dat gaat nu niet lukken in deze AMvB, daar zullen één of meerdere wetten voor gewijzigd moeten worden. De afspraak gemaakt met staatssecretaris Dijksma is dat wij daar komende tijd wel naar gaan kijken. Ook een nadrukkelijke wens van de Tweede en Eerste Kamer overigens.

Knelgevallen

Gezien de diversiteit in onze sector betekent nieuw beleid dat er knelgevallen zullen zijn. Uiteraard moeten wij daar oog voor hebben. De oplossingen moeten wel passen binnen de nieuwe piketpaaltjes die geslagen zijn.
Makkelijk is dat niet, maar als er duidelijkheid is, begint ook direct de route naar de oplossingen. Lastig is dat de ruimte die je weggeeft aan knelgevallen afgaat van de milieugebruiksruimte die er nog over is.
Ons grootste knelgeval is het fosfaatplafond dat de Europese Unie voor ons heeft vastgesteld. De race ernaartoe wordt vertraagd door de melkveewet, maar niet gestopt. Binnen enkele maanden weten wij de actuele stand en welke ruimte er nog werkelijk is.
Jos, wij strijden aan dezelfde kant. Interne verdeeldheid en onenigheid zet ons direct op achterstand om resultaat te bereiken voor alle leden. Die moeten ons afrekenen op wat wij kunnen bereiken, niet wat wij zouden willen bereiken.