Wat doet die LLTB eigenlijk allemaal?

Rust en ruimte

Het buitengebied is voor de burger publiek domein geworden, waar hij rust en ruimte zoekt en je soms de indruk krijgt dat de boer er hooguit wordt gedoogd. De generatie op het platteland die de relatie tussen haar dagelijkse maal en de primaire producent nog koestert, slinkt zienderogen.
Intussen zit de agrarisch ondernemer in een spagaat tussen de burger die zijn wensen in hoog tempo op hem afvuurt en de consument, die in de super toch kiest voor goedkoop boven duurzaam. Van agrarische ondernemers wordt geëist dat ze de nieuwste wetenschappelijke en maatschappelijke inzichten vandaag, maar uiterlijk morgen in hun bedrijfsvoering hebben ingepast. De Haag reageert naar de waan van de dag. Vanuit Brussel komt steeds meer regelgeving op ons af en waar provincies en gemeenten er vaak nog een schepje bovenop doen. Oh ja en iedereen gunt boeren een goed inkomen. Dat worden er overigens in snel tempo minder.

Waardering

Toch willen wij hier een optimistisch verhaal houden, want onderzoek leert, dat plattelandsbewoners de agrarische sector juist een warm hart toedragen, al wordt hun stem in de media helaas te weinig gehoord. Dat blijkt ook uit de waardering die onze agrariërs krijgen als ze meedingen naar allerlei ondernemersprijzen. En stond er vorig jaar niet in de krant dat Limburgse boeren tot de beste van Nederland horen? Wij voegen daar met trots aan toe: en de beste boeren van Limburg zijn lid van de LLTB! In onze provincie kunnen we ons ook gelukkig prijzen met een bestuur dat de land- en tuinbouw op waarde weet te schatten. Daar hebben we ons de afgelopen jaren samen met de afdelingen en vakgroepen hard voor gemaakt en zullen we blijven koesteren.
Samengevat: in onze belangenbehartiging is een goede dialoog met burgers, met consumenten, met overheden en met maatschappelijke organisaties misschien wel de allerbelangrijkste voorwaarde voor het verkrijgen van ontwikkelingsruimte op bedrijfsniveau. Dat kunnen de LLTB in Roermond of LTO Nederland in Den Haag niet alleen voor elkaar krijgen, dat moeten we samen doen. Bestuurders van afdelingen en vakgroepen en leden afzonderlijk. Hetzelfde geldt voor de zoektocht naar nieuwe kansen. Nieuwe verdienconcepten, nieuwe producten en nieuwe afzetmogelijkheden. Die weg moeten we samen afleggen, met ondersteuning vanuit ketenpartijen en kennisinstellingen.
Eén ding staat voor ons buiten kijf: we willen in onze provincie een gevarieerde landbouw in stand houden, waar plek is voor grote en kleine bedrijven, voor biologische en gangbare. Nergens anders in Nederland is de verscheidenheid aan agrarische bedrijvigheid groter dan in Limburg. Dat is een belangrijke voedingsbodem voor vernieuwing. En ja, ook de instandhouding van onze rijkgeschakeerde land- en tuinbouw is ons collectief belang en dus een gezamenlijke opdracht.
Terugkomend op de beginvraag: maar wat dóen jullie dan eigenlijk? De vele mogelijke antwoorden daarop vindt u in deze uitgave, die een bloemlezing bevat van de belangrijkste resultaten van onze belangenbehartiging in 2014. Gaat u er maar even voor zitten. Veel leesplezier gewenst en laat ons gerust weten wat we nog meer of beter moeten doen. U weet ons vast te vinden!

Léon Faassen
Voorzitter hoofdbestuur

Klaas van Mierlo
Algemeen directeur