‘Ene vraagteken gaat en het ander komt’

Begin maart namen Manfred en Jolanda Keuper hun nieuwe serrestal in gebruik. In hun oude stal molken ze 70 koeien. In de nieuwe stal zitten er nu 80. ‘Er is ruimte voor 120 koeien’, vertelt Keuper. ‘De komende drie jaar willen we doorgroeien om de stal volledig te benutten.’
De melkveehouder houdt extra jongvee aan om later in te kunnen scharen. Aankopen van vaarzen ziet hij niet zitten. Hij wil de goede gezondheidsstatus van zijn veestapel niet in gevaar te brengen.
De familie Keuper heeft ruim 50 hectare in gebruik en doet mee in een pilot met de Kringloopwijzer. Daarmee hebben zij geen fosfaatoverschot en kon er de afgelopen jaren mest worden aangevoerd.
‘Als we de komende jaren doorgroeien naar 120 koeien, hebben we meer mest dan we op eigen land kwijt kunnen’, blikt de ondernemer vooruit. ‘We kijken daarom om ons heen of we wat extra grond kunnen gebruiken. Onze doelstelling is om onze mestproductie rond te zetten met grond die we in gebruik hebben.’
Mocht het onverhoopt niet lukken om de mest op eigen of gehuurde grond af te zetten, dan zal Keuper mest moeten afzetten. Maar de huidige ontwikkelingen op de mestmarkt stemmen hem niet gerust. ‘Ik merk dat de mestmarkt vol is en dat de mestverwerking moeizaam op gang komt. Het loopt vaak vast op de vergunningverlening. Dat is zorgelijk.’
De ondernemer rekent er ook op dat de overheid de regionale kringlopen zal benutten om voer-mestcontracten tussen agrarische ondernemers mogelijk te maken.
Het naderende fosfaatplafond baart de melkveehouder zorgen. ‘We hebben nu de melkveewet en de grondgebondenheid. Daar kunnen dan de dierrechten bovenop komen.’
Keuper denkt dat bedrijven door het invoeren van dierrechten zullen intensiveren om de productie per koe op te voeren. ‘Daardoor kan ook de weidegang afnemen en ik vind juist dat dat zo goed is voor het imago van onze sector.’