‘IJsverkoop was sprong in het diepe’

Toen ze een advertentie in een agrarisch vakblad zagen van een ijsmachinefabrikant die melkveehouders wierf voor het maken van boerenijs, waren ze om. ‘We hebben beiden bij een slagerij gewerkt. We waren dus al bekend met verkoop en hygiëneregels’, beredeneert Van der Willigen. Via de leverancier van de grondstoffen voor het ijs volgden ze trainingen.
De ijsverkoop via hun bedrijf Wilco ambachtelijk ijs was destijds een sprong in het diepe, blikt de onderneemster terug. ‘De vertegenwoordiger van de ijsmachines vertelde dat restaurants in de rij stonden voor afname van boerderij-ijs. Maar hij hield ons een sprookje voor. Omdat boerderij-ijs duurder is dan ander ijs, wilden restaurants aanvankelijk niet met ons in zee.’

Durf nodig

Waar veel andere collega-ijsmakers begin jaren 2000 weer stopten met het ijs bereiden kwam dat nooit bij Mariëlle van der Willigen op. ‘Voor het benaderen van klanten is vooral durf nodig. Bovendien moet je de omgeving laten zien dat je een goed product levert. Als je dat in de vingers hebt, worden de rollen omgedraaid: dan weten potentiële klanten jou te vinden’, is haar ervaring.
Inmiddels hebben ze 20 tot 25 restaurants uit de omgeving in hun klantenkring. Ook de kaasboer in Culemborg verkoopt hun ijs. Het actief benaderen, de website die ze tien jaar geleden al lanceerden, en social media droegen daaraan bij.
Supermarkt Plus in Culemborg nam onlangs zelf contact met de ondernemers op. ‘Sinds eind april ligt ons ijs ook in de diepvries bij Plus. De supermarkt wil meer streekproducten verkopen.’
Naast afzet aan horeca en winkels wilden ze ook meer insteken op huisverkoop. De plannen hiervoor ontstonden twee jaar geleden toen ze het melkveebedrijf van de overbuurman kochten die naar Duitsland emigreerde. Ze breidden het aantal koeien uit naar 150. Ook het areaal land werd fors groter: in totaal beschikken ze nu over 98 hectare.
De koeien en ijsmakerij zijn nog gevestigd op het ouderlijke bedrijf, zijzelf verhuisden met hun twee kinderen naar het aangekochte bedrijf. ‘Wij zitten hier nu aan de doorgaande weg naar Buren. Vooral ‘s zomers komen hier heel veel fietsers langs. Een ideale plek om aan huisverkoop te doen.’
Na de overname van het bedrijf van de buurman werd al snel duidelijk dat ze geen winkel wilden beginnen. Het grotere melkveebedrijf in combinatie met het bereiden van ijs ging veel meer tijd kosten. ‘Mijn man was ook vaak met de ijskar op stap. Hij heeft toen wel eens geopperd om te stoppen met het de ijstak.’
De boekhouder waarschuwde hen echter om dit niet te doen. ‘Wij halen zo’n 15 tot 20 procent van de omzet uit de ijsverkoop. Dat is een flink deel. Het aantrekken van personeel zien we niet zo zitten. We stonden ervan te kijken hoe hoog personeelskosten zijn. Bovendien: wat levert het uiteindelijk op?’
Een ijsautomaat bleek de ideale oplossing. ‘We hebben geen arbeidskosten, de klant bedient zichzelf. Het enige wat we moeten doen is twee keer per dag kijken of er nog genoeg ijs in de vriezer zit.’
Bovendien besloot Mariëlle van der Willigen minder uren in de thuiszorg te gaan werken, zodat ze meer tijd heeft om te melken of met de ijskar op pad te gaan. ‘De kar zetten we gemiddeld zo’n zestig tot tachtig keer per jaar in, bij schoolfeesten, maar ook bij bruiloften. Met name de avondvierdaagse is een hele happening. Dan komen er tweehonderd kinderen langs voor een ijsje. Daarmee is goed geld te verdienen.’

Lees ook

Marktprijzen

Meer marktprijzen

Laatste nieuws

Nieuwste video's

Kennispartners

Meest gelezen

Nieuw op MechanisatieMarkt.nl

Meer advertenties

Vacatures

Weer

  • Vrijdag
    14° / 7°
    70 %
  • Zaterdag
    15° / 7°
    70 %
  • Zondag
    15° / 5°
    20 %
Meer weer