Water bij de wijn

Al sinds de schemer der tijden wordt er gefraudeerd met wijn. Zo vermengen wijnboeren bijvoorbeeld hun nieuwe oogst met de overgebleven wijn van vorig jaar. Iets wat overigens nog altijd gebeurt, want het is toegestaan om aan een nieuwe jaargang 15 procent van die van het jaar daarvoor toe te voegen.
Maar de meest simpele manier om wijn te vermeerderen, is water bij de wijn. Ook dat gebeurt al zolang als er wijn wordt geproduceerd en dat is al zesduizend jaar.
In Italië, ex aequo met Frankrijk de grootste wijnproducent ter wereld, veegt de politie elk jaar honderdduizenden flessen nep-Barolo en nep-Brunello van het schap. De Italiaanse wijnfraude wordt elk jaar groter. In 2013 werd in het koninkrijk van Berlusconi voor meer dan 31 miljoen euro aan valse wijn vernietigd. In maart van dit jaar ontdekte de Taiwanese douane een scheepslading van 30.000 flessen goedkope Chileense wijn die was geëtiketteerd als dure Bordeaux.
Onderzoek toonde aan dat de bewuste handelaar, in bezit van zijn eigen etikettendrukkerij, in de periode daarvoor al een miljoen van die flessen had verkocht. Overigens wel knap van die Taiwanezen, want dat is vaak het probleem: de gemiddelde douanier ziet geen verschil tussen een fles Château Migraine van 1,95 euro en Grand Cru Classé de Bordeaux.
Met name de Franse staat maakt het wijnvervalsers behoorlijk moeilijk. De wijnproductie is gebonden aan strenge regels zoals de AOP, de Appellation d’Origine Protégée, gecontroleerde herkomst. Ooit bedacht om de kwaliteit van de herkomst te waarborgen en te vermijden dat bijvoorbeeld een Bordeaux-boer een tankwagen beaujolais van een kwartje de liter koopt, daar zijn flessen mee afvult, er een etiket Bordeaux Supérieur opplakt en die voor vijf piek per fles verkoopt.
Een van die AOP-regels is dat een wijnboer elk jaar nauwkeurig moet opgeven hoeveel druiven hij heeft geplukt. Bovendien wordt hij verplicht om slechts een gelimiteerd aantal hectoliters per hectare te oogsten. Oogst hij meer dan de toegestane hoeveelheid, dan moet dat overschot worden gedeclasseerd en mag uitsluitend worden verkocht als Vin de Table.
Maar ja, een boer blijft een boer, en wat doe je als het een rijk jaar is en je wijnstokken doorbuigen onder de druiventrossen en je weet dat je tien keer zo veel vangt voor je AOP-wijn als voor je Vin de Table?
Controle op wijnfraude is uitgebreid en fijnmazig, maar het heeft allemaal niet mogen baten; frauderen met wijn gebeurt elke dag en overal. En in toenemende mate, want het is makkelijke handel: alleen kenners proeven immers het verschil. Het feit dat met een substantieel deel van onze dagelijkse slurp wordt gesjoemeld lijkt alarmerend, maar daar staat tegenover dat het overgrote deel piekfijn in orde is.
Hartelijk santé!

Ilja Gort