‘Ministerie van Voedsel en Plattelandseconomie’

Maat noemt initiatieven in sectoren als de zuivel, suiker, pootaardappelen en zetmeelaardappelen. ‘In die sectoren hebben bedrijven en coöperaties met hun leveranciers afspraken gemaakt over duurzaamheid. Dat betekent dat boeren soms ook aan extra regels moeten voldoen, maar die regels zijn wel in samenspraak gemaakt.’
Daar zit een belangrijk verschil met regels van de overheid, vindt de LTO-voorman. ‘De regels van de overheid zijn vaak niet gericht om het ondernemerschap te stimuleren. Sterker nog: vaak frustreren nieuwe regels de omslag naar een meer duurzame bedrijfsvoering. Ik noem daarbij als voorbeeld de mededingingsregels die ketenafspraken over beter dierenwelzijn in de weg staan.’
In Nederland mist Maat de kennis van de boerenpraktijk bij de overheid. Het wegvallen van het ministerie van Landbouw heeft daaraan bijgedragen, stelt hij. ‘Landbouw is onder het ministerie van Economische Zaken verder van de praktijk af komen te staan. We merken als belangenbehartiger dat het steeds moeilijker wordt om boerenzaken op een praktische manier te regelen.’
De LTO Nederland-voorzitter vindt dat er in het volgende kabinet weer een ministerie moet komen dat zich richt op landbouw, voedsel en het platteland. Een naam heeft hij ook al: het ministerie van Voedsel en Plattelandseconomie.
Maat weet als voorzitter van de Europese boerenorganisatie COPA als geen ander dat de regelgeving voor Nederlandse boeren en tuinders voornamelijk in Brussel worden afgesproken.
De LTO-voorman beschrijft hoe de regeldruk voor boeren vaak al in de top van de Europese Commissie begint. ‘Natuur en landbouw zijn twee verschillende commissariaten. Dat betekent dat de uitwerking daarvan ook gescheiden gebeurt en de doelstelling voor beide gehaald moeten worden. We zien dat sterk terug in Nederland waar natuur en landbouw bijna geheel gescheiden zijn.’
Een gemiste kans, vindt Maat. Want bij een te scherpe scheiding gaan regels ook schuren zoals nadrukkelijk naar voren komt bij het Natura 2000-verhaal.
‘Als natuur en landbouw meer samen worden opgepakt, zou dat enorm veel werk schelen. Als er van bovenaf meteen wordt samengewerkt, hoeven we van onderaf niet allerlei ingewikkelde en dure oplossingen te vinden om toch samen te kunnen werken.