Lupine voor voer vaak te duur

Nieuws 01 aug 2015 om 12:00uur

Rendabel lupine telen als veevoer is niet eenvoudig. Lupine telen als grondstof voor humane voeding biedt meer perspectieven. Met erkenning van lupine als peulvrucht en toelating van gewasbeschermingsmiddelen kan de opbrengst per hectare omhoog.

Janet BeekmanHet areaal van het eiwithoudende gewas lupine in Nederland was in de periode 2011-2014 circa 100 hectare. ‘Dit jaar staat er ongeveer 50 tot 60 hectare’, zegt onderzoeker Udo Prins van het Louis Bolk Instituut. ‘De vraag naar lupine bleef dit jaar achter omdat Vivera, de belangrijkste verwerker van lupine tot producten voor menselijke consumptie, nog veel voorraad had van lupinegrondstof.’
Naast verwerking van lupine tot vleesvervangers telen enkele varkens- en pluimveehouders lupine als grondstof voor veevoer.
Het is niet gemakkelijk om de lupineteelt voor veevoerdoeleinden rendabel te maken. ‘De opbrengsten zijn nog te laag, grond is in ons land te duur en importsoja is nog steeds een relatief goedkope eiwitbron’, licht Prins toe.

Veldbonen

De onderzoeker geeft aan dat het telen van eiwitrijk voer voor biologische veehouders het meest rendabel is als alternatief voor aankoop van duur biologisch eiwit. ‘Dat kan lupine zijn, maar qua opbrengst en rentabiliteit zijn veldbonen een nog beter alternatief voor biologische soja.’
Vanaf 2007 heeft het Louis Bolk Instituut diverse projecten uitgevoerd gericht op het rendabel telen en verwerken van lupine tot veevoer of tot producten geschikt voor humane consumptie.
Daaruit blijkt dat de lupineoogst op droogtegevoelige grond niet verder komt dan 2,5 tot 3 ton per hectare. Bij bodems met meer vocht is 3,5 tot 4,5 ton opbrengst haalbaar. ‘Dat kan met veredeling verder omhoog, maar dat kost jaren’, zegt Prins.
Toelating van gewasbeschermingsmiddelen in de lupineteelt kan, vanwege de ziektegevoeligheid van het gewas, flink bijdragen aan hogere opbrengsten en een meer rendabele lupineteelt voor akkerbouwers.
‘Daarvoor is erkenning van lupine als peulvrucht nodig en dat hangt af van politieke besluitvorming’, stelt de onderzoeker.

Meer onderzoek

Ook is meer onderzoek nodig naar resistente rassen en teeltoptimalisatie. Dat gebeurt onder andere via Protein2 Food, een Europees onderzoeksproject, waar het Louis Bolk Instituut sinds 2015 een bijdrage aan levert.
Doel van dit project is verbetering van veredeling, teelt en verwerking van eiwithoudende gewassen tot levensmiddelen.