'Hier is geen werk- of tempodruk'

'De eerste vijf jaar hebben we vooral geruimd. Vanaf het begin had ik één medewerker met een beperking, na twee maanden al vijf. Veel zorgkwekerijen waren er in die tijd nog niet en via mijn netwerk kreeg ik snel aanmeldingen. Het was de begintijd van de persoonsgebonden budgetten en daar zijn we mee aan het pionieren gegaan', vertelt De Geus.
'Banken geloofden niet in het concept en wilden geen lening verstrekken. Met kunst- en vliegwerk en een particuliere lening zijn we van start gegaan. Inmiddels hebben we veertig cliënten in dienst, die we overigens liever medewerkers noemen.'
De kwekerij meet 1 hectare, met daarop voorbeeldtuinen, kassen, een kantine, een winkel met terras en een gebouw om bij slecht weer in te kunnen werken. 'Wij verkopen producten aan particulieren. In onze tuin hebben we 60.000 vaste planten in 350 variëteiten', licht De Geus toe. 'Daarnaast kweken we in het voorjaar zomergoed voor in manden, bakken en perken en verkopen we eieren van onze kippen en honing van onze bijen, en in de winter kerstbomen. We maken ook bloemstukken, kransen en kaarten en geven creatieve cursussen aan onze eigen medewerkers.'
Bij een bord in de kantine komen de medewerkers 's morgens bij elkaar om een planning voor de dag te maken. 'Bij de werkzaamheden ga ik altijd uit van de cliënten. De eerste twee maanden kijk ik wat ze kunnen, of ze bijvoorbeeld beter zijn in fijn- dan in grofmotorisch werk en of ze beter zittend dan staand kunnen werken. De meesten kunnen meer dan ze in eerste instantie aangeven', constateert de onderneemster.
'We hebben een mix van mensen, onder wie steeds meer mensen met een psychiatrische achtergrond. We hebben veel autisten in dienst, zowel met een verstandelijke beperking als hoogbegaafden. Het is een kwetsbare doelgroep; een van mijn stelregels is dat er geen werk- of tempodruk mag zijn. Tijdens seizoenspieken kan er toch altijd meer dan je denkt; het saamhorigheidsgevoel, met zijn allen ergens voor gaan, geeft mensen dan energie.'
De werkzaamheden vinden vier dagen in de week plaats, van dinsdag tot en met vrijdag. Medewerkers zijn twee tot acht dagdelen aan het werk, begeleid door de vier vaste begeleiders die bij het bedrijf in dienst zijn. Daarnaast verrichten twaalf vrijwilligers hand-en-spandiensten en verzorgt de kwekerij stages voor leerlingen uit het voortgezet speciaal onderwijs.
Op zaterdag is de winkel van de Pimpernel wel open, maar zijn de cliënten niet aanwezig. 'Dat zou te druk voor hen zijn; we hebben in mei bijvoorbeeld een open dag gehad met zo'n duizend bezoekers, legt de eigenaar uit. 'Wat bij mij vooropstaat, is het creëren van zinvol werk. Soms moet je daarvoor omgekeerd denken, maar tot nu toe lukt dat goed. In de winter kunnen medewerkers bijvoorbeeld kachelhout zagen, schilderen, snoeien, heesters stekken, gereedschap onderhouden en sneeuw ruimen.'

Flexibel

Sinds 1 januari heeft De Pimpernel twee busjes voor het vervoer van de medewerkers. 'In de Wmo (Wet maatschappelijke ondersteuning) is er niets geregeld rondom vervoer. Een van mijn medewerkers is nu permanent bezig met de vervoersplanning. Als klein zorgbedrijf zijn we flexibel en kunnen we het zelf regelen, maar grote bedrijven hebben het zwaar, omdat ze niet snel kunnen schakelen.'
De Wmo dwingt de zorg terug te gaan naar de basis, stelt De Geus. 'Dat was ook mijn uitgangspunt toen ik met De Pimpernel begon. Mensen zijn hier gelukkig; ze krijgen de kans om hun talenten te ontwikkelen. Het is hard werken, maar ik heb er nooit spijt van gehad.'