'Netwerk nog steeds nodig voor agrarische vrouwen'

Een verrassing was haar verkiezing niet, want tegenkandidaten waren er niet. Toch is Willemien Koning (49) blij. 'Het eerste jaar ben je druk met inwerken, het tweede jaar begin je te sturen. Nu de boel op de rails staat, kunnen we de komende twee jaar structureel echt iets doen.'
Koning zit samen met haar man en zoon in de maatschap van het melkveebedrijf in het Noord-Hollandse Oudkarspel. Ze houden 95 melkkoeien en 50 stuks jongvee op 55 hectare land. Daarnaast is ze voorzitter van LTO Noord Vrouw & Bedrijf, LTO Nederland Vrouw & Bedrijf en Copa Women's Committee. Ook zit ze voor het CDA in Provinciale Staten van Noord-Holland, de adviesraad van Agriterra en de commissie internationale samenwerking bij LTO Noord.

Wat drijft u als bestuurder?
'Mijn diepste drijfveer is de belangenbehartiging voor de gezinsleden op de agrarische familiebedrijven. Voor mijn Statenwerk is de drijfveer natuurlijk breder en geënt op goed rentmeesterschap en verantwoordelijkheid nemen voor de opbouw van de samenleving.
'Het is nog steeds nodig dat er een netwerk is voor agrarische vrouwen, omdat hun positie in veel gevallen net even anders is dan die van mannen. Vooral als ze als nieuw gezinslid op het bedrijf gaan meedraaien met hun levenspartner.
'Bij Vrouw & Bedrijf is onze missie dan ook: het versterken van de sociaal-economische positie van vrouwen op de agrarische bedrijven ter versterking van het agrarische bedrijf als geheel.'
Wat moet daarvoor veranderen?
'We hebben als LTO Vrouw & Bedrijf onlangs een aantal concrete Nederlandse regels geïnventariseerd. Neem de vrijstelling van de overdrachtsbelasting in familieverband. Het bedrijf mag je nu vrij van overdrachtsbelasting overdragen aan je zoon, partner van je broer of neef. Maar niet aan je eigen partner waarmee je op huwelijkse voorwaarden bent getrouwd.
'Ook moet je voor de 'geruisloze doorschuiving' van het bedrijf drie jaar samenwerken. Bij ziekte van je partner zou dat toch korter moeten.
'Verder heeft een maatschap veel civielrechtelijke gevolgen. Die komen vaak bij een echtscheiding naar boven. In het slechtste geval blijft de vrouw met een schuld achter als onroerend goed alleen tegen gebruik en genot wordt ingebracht. Daarover willen we voorlichting geven.'

En waar zet u zich als voorzitter van Copa Women’s Committee voor in?
'We hebben de laatste twee jaar gewerkt aan een manifest met zes actiepunten om het platteland vitaal te houden, vooral voor en door vrouwen op de bedrijven. Dat was niet gemakkelijk, want we vergaderen maar twee keer per jaar met 28 landen. En ieder heeft zo zijn punten.
'Ons manifest hebben we overhandigd aan Europarlementariërs en de voorzitter van de landbouwcommissie, Czeslaw Adam Siekierski. Iedereen was geïnteresseerd. Terecht, want we vertegenwoordigen tenslotte 25 miljoen agrarische vrouwen. We gaan de komende periode natuurlijk stevig lobbyen. Maar ook de agrarische vrouwenorganisaties moeten er in hun eigen land mee aan te slag.'

Wat zijn belangrijk actiepunten?
'Het zou goed zijn als er projecten komen om de ondernemersvaardigheden bij vrouwen te versterken, zodat ze betere kansen krijgen, zowel in de multifunctionele landbouw als in de primaire sector. Want steeds meer vrouwen runnen zelfstandig een agrarisch bedrijf of neventak.
'Een belangrijk punt is de infrastructuur in het buitengebied. Denk daarbij vooral aan de digitale verbindingen als een glasvezelnetwerk. Ten eerste omdat systemen op bedrijven niet goed zonder werken. Ten tweede hebben gezinsleden goed internet nodig voor schoolwerk en sociale contacten. Ten derde hebben vrouwen snel internet nodig voor bijvoorbeeld hun neventak. Tegenwoordig is een snelle en betrouwbare internetverbinding essentieel. Anders loopt het platteland achter en leeg.'

U zei onlangs dat vrouwen het gevoel hebben niet serieus te worden genomen.
'Juist, ik heb dat probleem onderschat en eerst ontkend. Maar op recente vrouwendagen kwam het naar voren. Een vrouw die zelfstandig een bedrijf runt gaf aan dat ze door collega-boeren soms niet serieus wordt genomen. Dat voelt heel vervelend. En het is niet nodig gezien de opleiding en inzet van vrouwen.
'Ik heb naderhand meer van deze signalen ontvangen. Ik schrik daarvan. Dit gevoel blijkt dus wel degelijk te leven bij sommige vrouwen in de agrarische sector. Daarom kunnen we dit signaal niet onbesproken laten.'