Jongvee uitbesteden nog beperkt

Volgens Gielen ligt het voor de hand en is het verstandig voor veel melkveehouders om zich te oriënteren op het verminderen van de fosfaatproductie. Dit kan onder andere via het uitbesteden van de opfok. ‘De vuistregel is dat je bij het uitbesteden van drie stuks jongvee een koe extra mag houden.’ Een kalf en pink staan gemiddeld voor zo’n 15 kilo fosfaat in de boeken. De goed producerende melkkoe geldt voor 45 kilo. Dat maakt de 1 op 3-regel.
‘Het moet wel bij jou en je bedrijfsvoering passen. Uitbesteden van opfok moet echt een weloverwogen bewuste keuze zijn.’ Gielen pleit daarbij voor een een-op-een relatie en een gedegen voerplan. ‘Jongvee vreet ook best veel ruwvoer. Dat ruwvoer moet bij uitbesteden door het melkvee worden benut.’
Of het uitbesteden echt een vlucht neemt, betwijfelt hij daarom. Temeer omdat de opbrengstprijzen die opfokkers nu krijgen betaald, vaak te laag liggen voor een goed inkomen.
Ton Derks van DLV Advies is het daarmee eens. Volgens hem liggen de vergoedingen voor opfokkers nu vaak tussen de 1,75 en 1,85 euro per dier per dag. ‘Als alle kosten voor rekening van de opfokker komen, moet die eigenlijk wel 2 euro per dier per dag krijgen om echt kans te maken op een fatsoenlijk inkomstenstroom.’
Derks verwacht een duidelijke toename van het uitbesteden van jongveeopfok. ‘Die ruimte moet inderdaad bij stoppende melkveehouders komen die overgaan op de opfok van andermans jongvee. Of de ruimte wordt gevonden in Duitsland of België, waar ze niet met fosfaatruimte kampen. Samen met een aantal grotere melkveehouders onderzoeken wij momenteel de mogelijkheden daarvoor.’
Het plan daartoe vanuit DLV staat nog in de kinderschoenen, stelt Derks. Details kan hij dan ook niet geven. ‘We weten nog niet of we voldoende goede opfokkers vinden. En we moeten ook beter in kaart brengen wat er moet gebeuren omtrent het indammen van gezondheidsrisico’s en de status daarvan.’
Veehandelaar Auke de Haan uit Jubbega handelt veel in vee dat van Duitsland naar Nederland komt. Hij verbaast zich erover dat er nog niet meer boeren hun opfok in Duitsland laten uitvoeren. ‘Natuurlijk moet je een goede opfokker vinden daar. Maar in principe is er over de grens meer ruimte. Wat melkveehouders nu wellicht nog weerhoudt, is het verplicht in quarantaine stellen van het jongvee.’
Waar De Haan op doelt is de regel die geldt over de IBR-status in Duitsland. Die ligt in de Duitse deelstaten op 9 of 10. Wie daar dieren vanuit Nederland wil exporteren, is verplicht om deze eerst dertig dagen in quarantaine te houden. Dat kan bijvoorbeeld in een apart gehuurde jongveestal op een ander UBN-nummer. Het is niet voor elke melkveehouder eenvoudig om dat te regelen.
De extra kosten voor het uitbesteden van de opfok in het buitenland lijken mee te vallen. Bij een auto vol kost het transport circa 40 euro per dier. Controle van de NVWA in Nederland of Duitsland kost ook ongeveer 150 euro per auto.

Afspraken op papier

Zaak is het alleen om een goede opfokker te vinden, zowel voor binnen- als buitenland. Om dat goed te regelen adviseert Ton Derks om een overeenkomst op te stellen waarin een aantal zaken wordt vastgelegd. ‘Je moet duidelijke afspraken zwart op wit zetten over de gezondheidsstatus, de opzegtermijn, de betalingsvoorwaarden, wie welk risico draagt bij uitval, verzekeringen en natuurlijk hoe hoog de vergoeding wordt.’
Ook stelt Derks dat een melkveehouder altijd het beste de potentiële opfokker en zijn bedrijf kan bezoeken, alvorens afspraken te maken. ‘Je moet er als melkveehouder allereerst een goed gevoel bij krijgen’.