'We doen wat consument niet wil'

'Een megastal, geen weidegang, een zeer intensief bedrijf. We doen hier alles wat de consument niet wil', zegt melkveehouder Wim Bonestroo. 'Toch gaat 95 procent van alle bezoekers die we hier ontvangen, na afloop met een goed gevoel over dit bedrijf en de sector weg.'
En Wim en Wijmke ontvangen heel wat bezoekers. Vorig jaar ontvingen ze er 14.000, waarvan 11.000 in de periode tussen mei en oktober. Maar ook op een mooie winterdag in februari komen er rond 2 uur, wanneer het melkenstijd is, bezoekers het erf oprijden. Ze kunnen onaangekondigd op vaste tijden het bedrijf bezoeken.
Wie echter uitleg van de ondernemers zelf wil hebben, moet een afspraak maken. Dan leidt het echtpaar bezoekers persoonlijk rond. 'Met een kopje koffie, iets lekkers erbij en een ijsje toe. En tegen betaling, dat wel. Het is de tweede tak van het bedrijf.'
In het contact met burgers proberen Wim en Wijmke hun passie voor de sector over te dragen. En dat lukt goed, gezien de reacties die ze ontvangen. 'Ik verschil best wel eens van mening met kritische bezoekers. Dat is niet erg, als je allebei maar weet waar je over praat en naar ieders standpunt luistert.'
Lastiger vindt Bonestroo het wanneer mensen hun vooroordeel koesteren. 'Hier fietste eens een groep vrouwen langs die het niks vond, zo'n grote stal. Ik heb ze uitgenodigd om een kijkje te nemen. Dat deed het merendeel, maar twee bleven er demonstratief buiten zitten. \'
Na afloop van het bezoek was de groep een stuk genuanceerder, behalve de twee die niet wilden kijken. 'Tja, dan kom je niet verder met elkaar. Helaas zijn er veel van dit soort mensen, die wel een oordeel hebben maar niet weten waar ze het over hebben. Die wil ik graag verleiden om te komen kijken.'

Betere locatie

De passie voor het vak heeft er ook voor gezorgd dat de Bonestroo's een melkveebedrijf met 300 koeien hebben. Ze begonnen in de jaren negentig op het ouderlijk bedrijf van Wim in Nunspeet, 3 kilometer van de huidige stek. Een bedrijf met een huiskavel van 8 hectare. Die werd nog kleiner omdat de gemeente Nunspeet 3,5 hectare claimde voor woningbouw. 'Voor ons het moment om elders te gaan kijken naar een betere locatie', vertelt Bonestroo. Na een intensieve zoektocht, die hen zelfs naar Amerika en Canada voerde, kochten ze in 1997 van een stoppende ondernemer een oude boerderij met 10 hectare, op slechts 3 kilometer van hun stek in Nunspeet.
Het is de locatie waar ze nu boeren. Maar het duurde nog tot 2011 voordat dat zo ver was. 'We zijn in Nunspeet doorgegaan met het ontwikkelen van het bedrijf, terwijl we voor de nieuwe locatie het vergunningentraject ingingen. We hebben op andere locaties in gehuurde stallen gemolken en jongvee uitbesteed. We hebben veel tijd nodig gehad om de financiering rond te krijgen en ook veel gedoe met een buurman die alle juridische mogelijkheden heeft aangegrepen om ons te dwarsbomen.'
Maar uiteindelijk stond er ruim op tijd een nieuwe stal waarin de familie 300 koeien kan melken. Fosfaatrechten hoeft hij dus niet te kopen. 'Ik heb nooit geloofd dat we na de quotering vrij konden melken. Mijn onderbuikgevoel zei me dat er wel iets anders voor in de plaats zou komen.'
De ondernemer uit Doornspijk vindt het overigens jammer dat er door de fosfaatkwestie verdeeldheid onder de boeren is ontstaan. 'Misschien moeten we als sector toch meer naar de langere termijn kijken en daar beleid op afstemmen. Dan voorkom je problemen waar we nu mee te maken hebben.'
Bonestroo is gezien de omvang van zijn bedrijf een uitzondering in de regio. Collega-boeren hebben hem vaak gevraagd naar zijn drijfveren om zo'n groot bedrijf te runnen. 'Waarom zo groot als je met 100 koeien ook een mooi inkomen kunt halen? vragen ze vaak', vertelt Bonestroo. 'Misschien wordt die vraag ook wel gesteld omdat het er niet naar uitziet dat onze kinderen het bedrijf zullen overnemen. Hun interesse ligt elders.' Volgens de melkveehouder is het persoonlijke ambitie wat hem drijft. 'Ik zoek graag mijn eigen grenzen en mogelijkheden op.'
Dat betekent niet dat alle plannen ook doorgaan. 'We wilden een eigen jongveestal, die komt er niet. We besteden het jongvee nu uit.' En voor de verbouw van een monumentale boerderij op het erf tot groepsaccommodatie krijgen ze de financiering niet rond.