Nieuw groeiseizoen

'We zijn druk bezig met de voorbereidingen voor het komende groeiseizoen. Tot nu toe gaat dat met horten en stoten, waarbij de grond op het moment van schrijven begint te drogen. We hebben overigens, gezien de weersvoorspellingen, de laatste regen nog niet gehad.'
Zo begon in 2009 mijn column voor Nieuwe Oogst. Als ik het zo teruglees, is er niet veel nieuws onder de zon. Want ook nu is het nat.
Wanneer je de grond in het voorjaar verprutst, dan heb je daar het hele groeiseizoen last van. Planten kunnen in een verpeste bodemstructuur hun worstelstelsel niet goed meer ontwikkelen en zo hun vocht en broodnodige mineralen niet meer goed opnemen. Dat is ook met een goede beworteling al een steeds groter probleem.
De gebruiksnormen voor stikstof en fosfaat worden steeds knellender. Grootste probleem daarbij is dat landbouwkundig de rek er echt uit is.
Om goede opbrengsten te kunnen halen, is het echt absolute noodzaak om het gewas voldoende mineralen mee te geven. Te veel zullen we nooit doen, omdat dit direct nadelig is voor de gehaltes en kwaliteit van de aardappelen en suikerbieten.
Voor de mineralenvoorziening van onze gewassen gebruiken we altijd als basis dierlijke mest, waarbij we tekorten aanvullen met kunstmest. Ook proberen we waar dat kan een groenbemester te telen. Ook die wil ik graag een duwtje in de rug geven met dierlijke mest.
Dit komt door de mineralenregelgeving echter meer en meer in de knel, zodat ik me ernstig zorgen maak over het in stand houden van het organischestofgehalte en de bodemvruchtbaarheid.
Dubbel wrang is het dat uit alle metingen die het RIVM sinds 1999 jaarlijks op ons bedrijf verricht, de nitraatgehaltes in het ondiepe grondwater nog nooit in de buurt van de 50 milligram per liter zijn gekomen. Denk eerder aan een bedrijfsgemiddelde tussen de 4 en de 20 milligram. Zo blijkt maar weer, generiek beleid is niet altijd goed beleid.
Ik hoop dat er oog komt voor deze problemen, voor de problemen die 'normen op papier' in de dagelijkse praktijk kunnen veroorzaken.
Vooral het op termijn laten zakken van de fosfaattoestand van de grond, terwijl reparatie hiervan pas mogelijk is wanneer de toestand landbouwkundig al veel te laag is geworden, is in dit verband slecht. Daardoor ontstaat opbrengstschade die ook met de reparatiemogelijkheden niet meer is op te lossen is.
Ik hoop dat de gewassen het in ieder geval dit jaar weer goed gaan doen. Iedereen een goed teeltseizoen toegewenst.