Rauw

'Welkom in Rotterdam.' Met een brede lach zwaaide Airbnb-verhuurder Rob de deur van zijn huis open. 'Wijntje, of willen jullie direct de stad in?' Wijn, uiteraard; ons romantische weekend - zonder kinderen - kon niet beter beginnen. Een uur later tolde mijn hoofd door de alcohol en alle informatie over hippe restaurants en andere highlights die we volgens Rob niet mochten missen.
Vooraf had ik me vooral verheugd op de Markthal; opgeleverd in 2014 en een wereldprimeur vanwege zijn markt- en woonfunctie. Omschreven als een 'iconische versmarkt' en bejubeld door zowel nationale als internationale media, was dit de reden dat we naar Rotterdam waren getrokken. Inspiratie opdoen voor de inrichting van onze eigen winkel was een bijkomend argument, al is ons budget daarvoor van totaal andere orde. Dromen mag.
De volgende ochtend doemde na een verkennend rondje langs de Erasmusbrug, de Kop van Zuid en Hotel New York ineens de Markthal op. Een kolossaal kunstwerk, de Laurenskerk ernaast verpulverend qua grootte. Klik, de eerste selfie was gemaakt. Klik, klik, nu met op de achtergrond de Hoorn des Overvloeds; het 11.000 vierkante meter grote kunstwerk aan de binnenkant van de hal.
Overvloedig bleek het goede woord. De bijna honderd kramen vol luxe etenswaren duizelden ons. Ze toonden gelikt, commercieel en toeristisch. We liepen verloren rond en tegen de verwachting in hadden we geen behoefte iets te kopen. Al zeker niet vanwege de prijzen. 'Kijk', wees mijn man. 'Wagyu Ribeye. 25 euro per ons.' We maakten het rondje netjes af en keken nog eenmaal naar het prachtige plafond. Daar bleef het bij. Dag Markthal.
Per watertaxi voeren we vervolgens richting Katendrecht, de voormalige hoerenbuurt. Rob had ons getipt over de Fenix Food Factory. Het pand dat je vanwege zijn vervallen uiterlijk liever voorbij zou lopen, bleek van binnen ongedwongen, knus en rauw. Betonnen vloeren, meubels van pallets en aan de muren onafgewerkte leidingen. Aan tafels van regentonnen genoten honderden bezoekers van bier en lekkernijen - alles 'rechtstreeks van de boer'.
Wat een fijne plek. Het was duidelijk: onze nieuwe boerderijwinkel hoeft er niet gelikt uit te zien. Niet iconisch of commercieel. De inhoud moet goed zijn, vers van eigen land. De rest mag rauwer dan rauw worden.