'Ze snappen het niet'

Een paar dagen daarna waren we als LLTB-bestuur bij een de vergadering van Provinciale Staten waar het programma Limburgse Land- en Tuinbouw Loont 2 (LLtL2) werd besproken. Een programma dat wij als LLTB van harte ondersteunen.

Richting provincie hebben we dan ook onze waardering uitgesproken over het feit dat de agrarische sector in Limburg hoog op de agenda staat bij de provinciale bestuurders. Dat de economische en maatschappelijke waarde van eminent belang voor Limburg is, moge wel duidelijk zijn.

Tenenkrommend gevoel

Maar als ik daar dan op de publieke tribune zit en beluister wat er over de agrarische sector wordt gezegd, bekruipt me een tenenkrommend gevoel en wil ik het liefst naar de interruptiemicrofoon rennen om uit te leggen hoe zaken echt in elkaar steken.

Want regelmatig worden vooroordelen gebracht als waarheden en te pas en te onpas gehusseld met onwaarheden, waardoor dingen compleet uit hun verband worden gerukt.

WWZ

De titel van deze column heb ik geleend van collega-bestuurder Han Fleuren die deze titel ook gebruikte in zijn column over de Wet werk en zekerheid (WWZ).

Ook daar bleek dat er een groot aantal bestuurlijk verantwoordelijke mensen in Nederland totaal niet weet hoe zaken werkelijk in elkaar zitten, maar er wel over beslissen.

Dialoog

Gelukkig kunnen we, doordat de LLTB constant de dialoog blijft voeren met alle belanghebbende partijen in dossiers, op zoek naar win-winsituaties.

Met deze manier van werken zullen we het niet voor iedereen tot in de puntjes kunnen regelen, maar we kunnen wel de ruimte organiseren om op een verantwoorde manier met elkaar, in onze eigen omgeving, te kunnen ondernemen. Gelukkig snappen ze dat in Limburg wel.