Verslaafde snakt naar boerenzorg

Door de transitie van de AWBZ naar WMO, per 1 januari 2015, is de vraag naar verslavingszorg op zorgboerderijen toegenomen.

'Waar intramurale instellingen worden ontmanteld omdat de zorg daar te duur is, gaan mensen zoeken naar alternatieven als zorgboerderijen', constateert Van Esch.

Gemeenten positief

Daarbij komt dat veel gemeenten, die sinds anderhalf jaar verantwoordelijk zijn voor de financiën van de zorg, positief tegenover het concept staan, ervaart Van Esch.

'Ze zien resultaat. Met een nuttige dagbesteding is bij zeventig procent van de hulpboeren na twee jaar minimale terugval. Dat is een groot percentage. Een derde vervalt weer terug in het oude patroon.'

Gevangenis

'Verslavingen zijn heel hardnekkig. De hulpboeren hebben vaak het hele hulpverleningsland al gehad. Het kunnen mensen zijn die net uit de gevangenis komen, maar ook mensen met een alcohol- of drugsverslaving of mensen met burn outs en zware depressies.

Volgens Van Esch is het vooral te danken aan de structuur dat een agrarisch bedrijf biedt en de betrokkenheid van de boer dat een relatief groot percentage van de hulpboeren op het rechte pad blijft.

'Bij een boer is werk belangrijk, dat biedt continuïteit. Dat mensen op tijd op het werk moeten verschijnen klinkt heel logisch voor een buitenstaander, maar is voor heel veel cliënten een opgave. Agrarische bedrijven kunnen hen hierin begeleiden.'

Inkomen

Van Esch denkt dat er met name kansen liggen voor boeren die nog willen doorboeren, maar bijvoorbeeld geen opvolger hebben en niet willen uitbreiden. 'Zij kunnen door een stukje zorgverlening, een inkomen garanderen.'