Voedselscheidsrechter neemt onbalans niet weg

Samenwerken in de keten, het klinkt mooi en ambitieus maar de praktijk is weerbarstiger. In meerdere ketens geldt die afzetles ook voor onszelf door minder te soleren en meer krachten te bundelen. Geurts’ oproep beschouw ik vooral als steun uit de Kamer voor een ander mededingingsbeleid. Voor een scheidsrechter is een wet nodig. De oorzaak van de onbalans in ketens neemt hij niet weg.

De huidige mededingingsautoriteit moet meer oog hebben voor verdere concentratie van supermarkten. Zie de combi van Ahold en Delhaize. Een handvol inkopers maakt de dienst uit op de markt, terwijl juist meer evenwicht nodig is in belangen van boeren, tuinders en de ‘afzetmarkt’.

Aanpassing

LTO maakt zich hard voor een aanpassing van mededingingsregels. Het dogma van de laagste consumentenprijs moet plaatsmaken voor het beste duurzame marktconcept. Het kan, kijk naar de Jumbo-kip.

Bepalend blijft dat het uitgangspunt ‘een fair deel van opbrengstprijzen voor elke partner in de keten’ wordt gerespecteerd. Alles draait dus om vertrouwen tussen ketenpartijen: ik doel op verbindingen tussen productie, verwerking én afzet.

Delen

Het zou Ahold en Delhaize sieren als ze schaalvoordelen met andere ketenpartijen delen. Dat is heel andere koek dan leveranciers in een vriendelijk overleg dwingen om naar hun pijpen te dansen. Een deel van de rekening komt toch weer bij boeren en tuinders terecht. Hun geduld raakt een keer op.