'Kwalitatief slecht kalf met geen malus goed te maken'

Waarom stond tijdens de Dag van het Kalf de onderlinge afhankelijkheid van melkvee- en kalverhouderij centraal?

'De helft van de kalveren die jaarlijks in Nederland worden opgezet, komt van Nederlandse melkveebedrijven. Als sectoren zijn we te ver uit elkaar gedreven; we gingen ieder onze eigen weg. We hebben elkaar nodig om te verduurzamen.'

Een melkveehouder vindt dat een kalf te weinig opbrengt. Prijs is een belangrijke prikkel.

'Dat is een heilloze discussie. We moeten zoeken naar synergie. Een vergoeding die niet alleen aan economische, maar ook aan maatschappelijke eisen voldoet. Gezonde, verantwoorde kalveren zijn een 'licence tot produce'. Voor een melkveehouder is dat nog belangrijker dan de 'licence to deliver'.'

Kunt u dat toelichten?

'De Nederlandse veehouderij doet het heel goed. Maar er zijn politieke en maatschappelijke groeperingen die dat in een twijfelachtig daglicht stellen. Melkvee- en kalverhouderij samen werken aan maatschappelijke waardering om te kunnen blijven produceren binnen de steeds kritischer wordende samenleving.'

Tijdens de Dag van het Kalf werd geopperd om kwaliteit te belonen via een bonus-malus.

'Een malus vind ik de slechtste die je in kunt zetten. Een kwalitatief slecht kalf is met geen malus goed te maken.'

Hoe moet je in uw optiek kwaliteit dan belonen?

'Het Kalf Volg Systeem (KVS) omschrijft welke kenmerken horen bij een vitaal kalf. Wanneer dat transparant is, zal de markt zijn werk doen. Kwaliteit zal zich belonen.'

En een kalf dat op 14 dagen nog geen 25 kilo is?

'99 procent van de kalveren kan voldoen aan de vitaliteitseisen. Is het niet op 14 dagen, dan wel op 21 dagen. De leeftijd maakt wat ons betreft niet zoveel uit. Een kalf groeit 850 gram per dag. Wij zorgen ervoor dat de melktypische kalveren binnen een bepaalde periode hoogwaardige vleeskalveren zijn. We hebben hierover veel kennis en expertise in huis.'

Door het KVS verandert de rol van veehandelaar in die van poortwachter.

'Dat klopt. De veehandel omarmt KVS. Ze vraagt om heldere richtlijnen. De kalverhouderij werkt al veel met vaste relaties. Door KVS verstevigen die verder.'

Hoe gaat dat met buitenlandse kalveren?

'In de hele discussie rond herkomstlanden en kwaliteit is het aantal importkalveren de laatste jaren al fors gedaald. Sinds 1990 heeft Nederland de Stichting Kwaliteitsgarantie Vleeskalversector (SKV). Met SKV wordt de kwaliteit van de kalversector geborgd, waaronder het transport. Door KVS weten we precies waar de kalveren vandaan komen en waar ze naartoe gaan. Alles is dichtgetimmerd.'

Wat ziet u als de kracht van KVS?

'Als je kalveren volgt, weet je wat goed gaat en ook wat niet goed gaat. Daar kun je dan (vroeger) actie op zetten. En je haalt een kalf uit de anonimiteit door terug te koppelen aan de melkveehouder hoe het dier het in de mesterij heeft gedaan.'

Waarom gebeurde dat eerder niet?

'Dat was niet uit onwil. De laatste jaren zijn er enorme slagen gemaakt in automatisering, waardoor registreren en terugkoppelen een stuk eenvoudiger is geworden.'

En wat is daar nu nog voor nodig?

'In de loop van 2017 moet KVS draaien. De grootste uitdaging is hoe je informatie betrouwbaar krijgt uitgewisseld. Bijvoorbeeld via een app waarop een melkveehouder kan zien hoe zijn kalveren het doen ten opzichte van het gemiddelde. En waar we nog uit moeten komen is de kostentoedeling.'