Melkveehouder blij met keuze voor kostprijsstal

Edwin Kurstjens uit Montfort rondde in 2010 de hts af, richting werktuigbouwkunde. 'Na mijn studie ben ik niet meteen thuis op het melkveebedrijf begonnen, maar heb ik eerst drieënhalf jaar op de research and development-afdeling van een metaalbewerkingsbedrijf in Roermond gewerkt. Ik wilde gewoon even helemaal buiten de agrarische sector kijken, ook om te bepalen of ik wel echt melkveehouder wilde worden', vertelt hij.

Nadat Kurstjens in maatschap met zijn ouders Jos en Ria was gekomen, wilde hij meteen verdubbelen naar het huidige aantal van 135 stuks melkvee. 'De oude stal was van 1973 en te klein geworden. De maatvoeringen klopten niet meer. Ook wilde ik per se een gezinsbedrijf blijven zonder extra personeel, vandaar de keuze voor twee melkrobots. De mogelijkheid is gecreëerd om op termijn, met een paar kleine aanpassingen, een derde melkrobot te plaatsen.'

Oude vergunning

De ligboxenstal met twee Lely A4-melkrobots is in 2014 gebouwd. De familie Kurstjens had het geluk dat ze nog over een oude vergunning beschikte die alleen iets aangepast hoefde te worden in verband met de huidige technieken. 'We hebben gekozen voor licht, lucht en ruimte én een echte kostprijsstal.'

De kostprijs per kilo melk ligt bij de familie op 31 eurocent, inclusief privéonttrekkingen. De melkprijs ligt momenteel op zo'n 26,5 eurocent per kilo. De familie draait dus geen winst. Jos Kurstjens: 'Als je bedenkt dat in de jaren negentig de prijs soms op 75 tot 80 cent per kilo lag met een lagere kostprijs dan nu, dan besef je dat we als sector momenteel zware tijden beleven.'

IDS-subsidie

De familie werd ingeloot voor de subsidie Integraal Duurzame Stallen (IDS), maar besloot niet mee te doen. Edwin Kurstjens: 'Voor de vergunning hoefde het niet en ammoniakreducerende vloeren zijn toch een forse investering.' Globaal genomen zou de familie voor 2 ton extra hebben moeten investeren waarvan 40 procent terug zou komen aan subsidie.

Er was nog een probleem dat de familie heeft opgelost. Het kasteel van het Limburgs Landschap dat vlak bij de boerderij staat, lag binnen de stankcirkel. 'Samen met het Limburgs Landschap hebben wij een gezamenlijk bestemmingsplan opgesteld waardoor zij verder kunnen met de renovatie van het kasteel en wij met onze melkveehouderij', vertelt Kurstjens.

Geen bezwaar meer indienen

'Voordeel van een gezamenlijk bestemmingsplan is ook dat je in de toekomst geen bezwaar meer in kunt dienen en dat we elkaar de vrijheid geven ieder op zijn eigen manier door te kunnen ontwikkelen.' Naast een gezamenlijk bestemmingsplan lukte het om het bouwblok met 40 procent te vergroten.

Al gaat het om een kostprijsstal, de familie heeft niet bezuinigd op kwaliteit en koecomfort. In de stal hangen twee grote ventilatoren van MS Schippers. De volledige stalinrichting komt van Coppens Constructie en Stalinrichtingen. De familie koos voor het speciale Kraiburg Soft Bed System dat uit rubberen matrassen bestaat met een ondermatras van schuimrubber. Daardoor liggen de koeien zacht.

Zelfsluitende voerhekken

Verder werden USA-ligboxen geïnstalleerd en zelfsluitende voerhekken van Coppens Constructie en Stalinrichtingen. Daarnaast koos de familie voor Suevia-waterbakken met een rondpompsysteem en verwarming voor in de winter. De voersilo's en -vijzels zijn van Mertens Agri.

'Alles bevalt prima', zegt Kurstjens. 'Wel moesten we van de welstandscommissie een stal met twee nokken bouwen in plaats van met één nok. We dachten dat dit vanuit technisch oogpunt lastig zou zijn qua ventilatie in de stal, maar achteraf bezien werkt dit eigenlijk nog beter.'

Dieraantallen

De familie is nog steeds blij dat ze vrijwel meteen na het einde van het quotumtijdperk op 1 april 2015 de dieraantallen op peil heeft gebracht. Dat pakte gunstig uit aangezien ze op de referentiedatum de stal vol had. 'Al is de melkprijs momenteel te laag, je ziet wel dat door de extra kilo's melk die de koeien nu geven in de nieuwbouwsituatie, de schade wordt beperkt.'

Een ander voordeel voor de familie is dat ze 62 hectare land heeft, waarvan 32 hectare mais en 30 hectare grasland. Hierdoor is ze qua ruwvoer vrijwel 100 procent zelfvoorzienend. 'Ons jongvee en de droogstaande koeien lopen op 20 hectare natuurbeheersgebied van het Limburgs Landschap. We doen dus ook mee aan deelbeweiden.'