'Ik wil niet op een eiland zitten'

Maatschappelijke betrokkenheid heeft voor kaasmaakster Marjon Verkleij uit Alphen aan den Rijn een meerwaarde. 'Het verbreedt je wereld als mens, en de sector profiteert ervan.'

%27Ik+wil+niet+op+een+eiland+zitten%27
© Marjolein van Woerkom

Marjon Verkleij heeft zelf het idee dat boerinnen in het Oosten meer actief zijn op social media dan in het Westen. 'Het lijkt alsof zij meer het verhaal naar buiten willen brengen dan wij. Hebben wij een verkeerde bescheidenheid? Zijn wij meer gesloten? Hebben we angst voor een verkeerde interpretatie?'

Van de vier boerderijen aan 'haar weg', de Ridderbuurt, Alphen aan den Rijn (Zuid-Holland) is ze de enige boerin die twittert over het boerenleven. Zo zal de nieuwe kaastobbe binnenkort ook wellicht op Twitter staan. Net zoals het mais hakselen enkele weken geleden.

'Het is een kans om te laten zien waar we mee bezig zijn, want de burger heeft geen flauw idee. De afstand tussen boer en burger wordt steeds groter. Daarom doen we ook altijd mee met de open boerderijdagen. Het is veel werk, maar het loont. Het zorgt echt voor meer begrip onder burgers.'

Eigen verhaal vertellen

Ze heeft onlangs social media-ervaring opgedaan bij een Ladies Day van ForFarmers. 'We leerden daar hoe je via sociale media je verhaal goed kan vertellen. De beste tip die ik heb gekregen is: vertel je eigen verhaal op je eigen moment en reageer niet op negatieve berichtgeving. Dat werkt averechts.'

Dat die burger weinig weet over de sector, merkt ze goed in haar werk als CDA-raadslid in haar eigen gemeente. 'Wij produceren voedsel, onderhouden het landschap, maar daar staan niet veel mensen bij stil. Aan de andere kant wordt de druk vanuit het stedelijk gebied steeds hoger. Er wordt gediscussieerd over zonneakkers, over het scheiden van koe en kalf. Als wij onze stem niet laten horen, kan de sector het op termijn wel vergeten.'

De agrarische sector moet dan ook veel meer vertegenwoordigd zijn in die politiek. 'De masterclasses van LTO zijn al een goed begin en de regionale LTO-afdelingen zijn een goede opstap als kweekvijver, maar ook jongeren zouden meer maatschappelijk en politiek betrokken moeten zijn. Politiek actief zijn is echt een leuke uitdaging. Het kost tijd, maar je leert er enorm veel van.'

Maatschappelijke betrokkenheid uit zich bij haar niet alleen in de vorm van raadslid zijn. De boerin is daarnaast adviseur van het bestuur van de lokale LTO-afdeling en houdt zich bezig met het project Energietransitie.

Ook zit ze aan tafel bij het Leader-project Circulaire economie, ze is commissielid Ontwikkelingssamenwerking bij de vrouwenorganisatie ZijActief-Utrecht en zit in het bestuur van het internationale Women for Water Partnership. Van 2008 tot 2014 zat ze ook nog bij het waterschap. En misschien heeft ze nog een aantal nevenfuncties vergeten.

Kennisoverdracht

'Ik ben altijd maatschappelijk betrokken geweest', zegt Verkleij. 'Dat is er met de paplepel ingegoten. Ik wil niet op een eiland blijven zitten, maar mijn wereld verbreden, contacten opdoen. Kennisoverdracht vind ik ontzettend belangrijk. Ik kan daardoor mensen helpen, maar zelf leer ik ook elke dag.'

Zo heeft ze door haar buitenlandse missies meer begrip gekregen voor diversiteit en is ze naar eigen zeggen toleranter geworden. Ook het Leader-project heeft haar getriggerd. 'We moeten echt met elkaar nadenken hoe we anders met onze grondstoffen omgaan om de wereld te behouden.' Op het bedrijf zijn ze sinds 2013 zelfvoorzienend in energie. Asbest is van het dak en zonnepanelen liggen erop. De volgende stap is wellicht een zonneboiler.

'De ideeën die je opdoet, neem je toch bewust of onbewust mee terug naar je eigen bedrijf', zegt ze. Zo twijfelen ze of ze in 2020 wel echt zullen stoppen met hun 160 mestvarkens.

'In eerste instantie dachten we te moeten stoppen: de stal is veertig jaar oud, er is geen zicht op bedrijfsopvolging, dus we wilden niet meer investeren in een luchtwasser. Maar omdat we kaas maken, hebben we wei. Wat moeten we daarmee als we geen varkens meer hebben? In het kader van de circulaire economie willen we toch kijken naar alternatieven. Misschien kunnen we wel scharrelvarkens houden.'

Bedrijfsgegevens

Marjon en haar echtgenoot Ben Verkleij hebben een melkveehouderij in Alphen aan den Rijn, met 55 melkkoeien, 160 mestvarkens en 32 hectare, waarvan 4,5 hectare mais. Het rollend jaargemiddelde ligt op 9.000 liter, met een vet- eiwitpercentage van 4,01 en 3,62. Van de jaarlijkse productie van 5,5 ton kilo melk, wordt eenderde verkaasd. Onlangs hebben ze geïnvesteerd in een nieuwe kaastobbe van 1.500 liter om vier dagen in de week kaas te maken. Ben Verkleij is voorzitter van het collectief Hollandse Venen.

Lees ook

Marktprijzen

Meer marktprijzen

Laatste nieuws

Nieuwste video's

Kennispartners

Meest gelezen

Nieuw op MechanisatieMarkt.nl

Meer advertenties

Vacatures

Weer

  • Zaterdag
    16° / 7°
    70 %
  • Zondag
    15° / 4°
    20 %
  • Maandag
    11° / 8°
    95 %
Meer weer