Mollenvangster zet klem nooit in molshoop

Veehouders die kampen met een hoog ruw as gehalte in het kuilgras, weten Van Kuik goed te vinden. Maar ook akkerbouwers, burgers en de Gemeente Delfzijl kloppen bij haar aan zodra mollen voor overlast zorgen. De mollenvangster struint weilanden, akkers, gazons, begraafplaatsen en sportvelden af om de beestjes op te sporen.

'Het mollenvangen begon als hobby', lacht ze. 'Ons weiland naast de boerderij lag vol hopen, het leek wel een maanlandschap. Daar wilde ik iemand voor inschakelen. Maar een dorpsgenoot zei dat ik die mollen prima zelf kon vangen.'

Ze ging in de leer bij een oude boer en volgde een cursus. Van Kuik kreeg plezier in het werk en inmiddels heeft ze al drie jaar een eigen bedrijf: Margôts Mollen Bestrijding.

Diepe gangen

Ze werkt met de schop en (talpex) klemmen. 'Mensen vragen mij regelmatig wat de beste plek is voor de mollenklem. Voor mij is dat een diepere gang, en het liefst eentje die naar een sloot leidt.'

Ze zet haar klemmen nooit in de molshoop. 'Op die plek verplaatst de mol al veel grond. De klem kan dan afgaan op de grond, en dan loop je het beestje mis.'

Maar ook de oppervlakkige ritten houdt de mollenvangster goed in de gaten. 'Momenteel zijn er veel jonge molletjes. Die zie je soms ook bovengronds zoeken en duiken vaak een bestaand, en ondieper gelegen, gangenstelsel in.'