'Minder, minder' roepen in mestbeleid is grote fout

Was het maar zo'n feest. Na ruim dertig jaar mestbeleid is op veel fronten winst geboekt, maar is een definitieve oplossing nog altijd niet in zicht. Een oplossing zou betekenen dat waterkwaliteit en milieuprestaties de normen halen en dat mest als grondstof voor een groeizame bodem een opbrengst levert voor veehouders in plaats van een gigantische kostenpost.

Milieuprestaties verbeteren, meldt het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL), maar in een te laag tempo. Boeren investeerden miljarden euro's in mestbeleid. Vaak zeer geslaagd, maar te vaak bleek het weggegooid geld.

Ook op het terrein van maatwerk worden stapjes gezet. De bereidheid om in mestverwerking te investeren stijgt. De vurig gewenste equivalente maatregelen – een balans tussen mestgift en -opname door het gewas – komen er eindelijk. De lobby voor erkenning van mineralenconcentraat is kansrijk. In het stalklimaat en de wijze waarop de mest op het land wordt gebracht, is gigawinst geboekt voor het milieu.

Maar het PBL constateert terecht dat het beleid hapert. Het laaghangende fruit is geplukt. Verdere winst is steeds moeilijker te realiseren.

Het grote gevaar is dat in Den Haag en Brussel opnieuw 'minder, minder' wordt geroepen. Minder mest plaatsen en minder ruimte voor de sector. Het zou desastreus zijn voor de boeren, maar ook voor de bodem. De oplossing is meer maatwerk. Minder rigide en minder generiek, maar meer ruimte bieden waar het kan en gerichte maatregelen waar het moet.