Limburgse boeren bestrijden samen knolcyperus

Het knolcyperusprobleem speelt vooral in Noord- en Midden-Limburg en incidenteel in Zuid-Limburg. Knolcyperus is een grasachtige plant, die zich via wortelstokken en oliehoudende zaadjes snel verspreidt. Akkers, landerijen, tuinen en parken kunnen overwoekerd raken. 'Met name akkerbouwers en vollegrondsgroentetelers ondervinden last van het onkruid', zegt Geraats.

'Bestrijding is extreem lastig, omdat de plant zich zo razendsnel voortplant en daarnaast verspreiding plaatsvindt door het bewerken van de grond. Een snelle aanpak van dit probleem is dan ook echt noodzakelijk', benadrukt de akkerbouwer.

Belgisch-Limburg

'Belgisch-Limburg heeft langs de grens met dezelfde problematiek te maken. Dat is ook de reden dat de Belgische Boerenbond, de beide provincies Limburg, de LLTB en Keyport Midden-Limburg het probleem gezamenlijk aan willen pakken', vertelt Geraats.

'Het is moeilijk te zeggen hoeveel agrariërs last hebben van de knolcyperus, maar ik denk dat iedereen er op termijn sowieso mee te maken krijgt als er geen actie wordt ondernomen. Boeren lopen er niet mee te koop als de knolcyperus de kop opsteekt, omdat ze dan een teeltverbod krijgen opgelegd. Nu komt het alleen maar aan het licht bij controle door de Bloembollenkeuringsdienst (BKD) en NAK.'

Proef

Bij het plan van aanpak gaat het om het starten van een proef in een zwaar besmet knolcyperusperceel. 'Daar testen we tussen de vijf en de tien verschillende bestrijdingsmethoden, waaronder een gewas dat bovengronds kan worden geteeld en geoogst, bijvoorbeeld mais', licht de akkerbouwer het plan toe.

'We moeten een manier verzinnen die ook betaalbaar is. Dat kun je het beste doen met een gewas waar je iets mee kunt en dat op rijen staat, zodat je er relatief gemakkelijk doorheen kunt.' De proef gaat minimaal zes jaar duren. 'Die tijd heb je zeker nodig, wil je tot een goed pakket van maatregelen komen', verduidelijkt Geraats.

Herhalen

'Daarom pakken we het probleem breed aan en proberen we verschillende bestrijdingsmethoden uit, die we bovendien een aantal keren herhalen. Zoals gezegd duurt de proef minimaal zes jaar, maar het kunnen er ook tien worden', stelt de akkerbouwer.