Een goed wief is het halve bedrief

Ja, nogal wiedes. Op een familiebedrijf – wat geldt voor de meeste agrarische bedrijven – dat ook nog eens aan huis is gevestigd, lopen werk en privé volledig in elkaar over. Het werk wordt verdeeld, bedrijfsmatige besluiten gedeeld en lusten en lasten van werken en wonen op het erf samen beleefd.

De mate waarin de fysieke arbeid in stal, kas of op het land wordt geleverd, zegt weinig over hoe boer en boerin hun betrokkenheid en inbreng hebben. Want in al die andere facetten die voorbijkomen op het bedrijf en het erf, is de rol van de vrouw groot.

Boerinnen en tuindersvrouwen zoeken en vinden hun rol op een wijze die bij hun persoonlijkheid en ambities past. De een werkt actief mee of start een neventak en geeft zo een nieuwe impuls aan de activiteiten en het verdienmodel van het bedrijf.

In toenemende mate kiezen dames ervoor om geestelijk en financieel onafhankelijk te blijven van bedrijf of maatschap. Slechts 6 procent van de agrarische bedrijfshoofden is vrouw. Veel agrarische vrouwen doen hun werk in deeltijd of werken volledig buitenshuis. Zij kiezen er bewust voor om zich ook elders te ontplooien.

Wat bijna alle vrouwen die in de rol van boerin of tuindersvrouw terechtkomen gemeen hebben, is dat het de liefde is die hen daar brengt. Een toevallige verliefdheid maakt dat haar verdere leven grotendeels in het leven komt te staan van het agrarische bedrijf.

Juist op dit vlak is nog altijd sprake van onderschatting. Door de boer en zijn familie, maar ook door de dames in kwestie. Het agrarische ondernemerschap is in die zin veel meer 'a way of life' dan welk ander beroep ook. De lusten en lasten daarvan zijn groot.