Kritiek op voedselproductie zal er altijd zijn

Het is een van de gevoelens van onvrede in de sector. Kritiek en onbegrip van buiten de agrarische wereld, de roep om verandering en het gevoel dat 'we' het niet goed doen. Er wordt veel gezegd en geschreven. Soms niet gehinderd door enige praktijkkennis.

De onderzoekers en boodschappers van die verhalen zijn wetenschappers en journalisten. Ze houden zich primair bezig met het blootleggen van de impact van het menselijk handelen. Alles wat u leest, hoort en ziet, gaat in essentie daarover.

En ja, het produceren van voedsel heeft impact op de omgeving. We gebruiken er allereerst de helft van het landoppervlak in Nederland voor. Daar leven de dieren en planten die op het bord van tientallen miljoenen consumenten belanden. Daar bewerken boeren het land, voegen hulpstoffen toe en verzorgen dieren om efficiënt en naar de beste inzichten te produceren.

Iedere handeling heeft wel een verband met iets anders. Wat goed is voor het een, kan nadelig uitpakken voor het ander. Geef je kippen een vrije uitloop, dan produceren ze ook meer fijnstof. Meer mest op het land doet planten groeien, maar schaadt het waterleven. Minder chemie is goed voor de bij en mens, maar gaat ten koste van het gewas.

In een land waar al decennia geen sprake meer is van voedselschaarste en we massaal exporteren, verschuift de aandacht zich logischerwijs naar andere zaken. Die discussie over de gewenste balans tussen alle factoren die samenhangen met voedselproductie zal altijd bestaan. Zolang dat op basis van feiten gebeurt, is daar weinig mis mee.

Boeren en tuinders moeten in dat debat ook hun geluid laten horen. Laten zien wat ze doen en waarom dat zo gebeurt. En tonen hoe de nieuwste inzichten worden vertaald op het bedrijf om het morgen nog beter te doen en de negatieve impact van voedselproductie verkleinen. Alleen met dat boerengeluid is het voedseldebat in balans.