NVWA: dierenwelzijn op meeste bedrijven in orde

De NVWA krijgt jaarlijks ongeveer 2.100 meldingen van verwaarlozing van runderen, schapen, melkgeiten en andere landbouwhuisdieren. Vier van de tien meldingen zijn aanleiding voor een bezoek door een inspecteur. In 2016 bleek er bij 33 procent van de onderzochte meldingen sprake te zijn van een of meer overtredingen. In 2017 was dit gestegen naar 41 procent.

Naast deze gerichte meldingen voert de NVWA sectorgerichte inspecties uit op veebedrijven. In 2017 zijn 779 van de ruim 39.390 veehouderijbedrijven in Nederland bezocht, oftewel 2 procent van alle bedrijven. Het gaat hier om zowel aselect als select gekozen bedrijven.

Risicogericht toezicht

De inspectiedienst houdt risicogericht toezicht en voert vooral daar inspecties uit waar op basis van meldingen en risicoanalyses de meeste overtredingen zijn te verwachten. De cijfers van deze inspecties zijn daarom niet representatief voor de hele sector, stelt de dienst.

De NVWA heeft ongeveer tweehonderd bedrijven intensiever in beeld, omdat inspecteurs hier ernstige of herhaalde overtredingen hebben geconstateerd. Bij circa twintig van deze bedrijven zijn inspecteurs in 2017 vijf keer of vaker langs geweest.

Nertsenhouders voorbeeldig

Uit de cijfers komt naar voren dat nertsenhouders relatief het meest zijn gecontroleerd, maar zich ook het best aan de welzijnsregels houden. Van de 115 geïnspecteerde bedrijven waren er twee die niet aan alle eisen voldeden. Eén bedrijf had meer dieren dan was toegestaan in de vergunning.

Ook de schapenhouders die bezoek van een controleur kregen, voldeden vrijwel allemaal aan de eisen. De NVWA voerde vorig jaar het project 'Welzijn Schapen' uit om een goed beeld te krijgen van de naleving van de welzijnsregels voor schapen in de sector. Daarbij werd onder meer gekeken naar krappe huisvesting, onvoldoende drinkwater en hittestress.

Over het algemeen hadden de dieren tijdens de inspecties voldoende ruimte, een schone en droge ligplaats, beschutting in het weiland en waren de dieren in goede conditie. Reden voor de NVWA om zich in de toekomst te richten op inspecties naar aanleiding van meldingen en bij bedrijven die eerder in beeld zijn geweest als het gaat om dierverwaarlozing.

Kalversterfte

Bij de melkveehouderij ging de aandacht van de NVWA vorig jaar specifiek uit naar bedrijven met een hoge kalversterfte. Een verhoogde kalversterfte viel een jaar eerder op bij een aselecte controle op melkveebedrijven en was voor de inspectiedienst aanleiding om de aandacht in 2017 op melkveebedrijven met een hoge kalversterfte te leggen.

Door middel van data-analyse op gegevens van I&R 2016 zijn 39 bedrijven met de hoogste kalversterfte die niet eerder door de NVWA waren bezocht, geselecteerd voor inspectie. Dit waren bedrijven met meer dan 20 procent sterfte in een of meer leeftijdscategorieën. Er zijn sterftepercentages tot 46 procent aangetroffen, meldt een woordvoerder van de NVWA.

Afkalfstal

Uit deze inspecties bleek het ontbreken van een hygiënische afkalfstal een aandachtspunt. Daarnaast viel op dat op relatief veel van deze bedrijven de status voor dierziektes als IBR, salmonellose, paratuberculose en BVD niet bekend zijn. Ook het bedrijfsgezondheidsplan bleek in sommige gevallen onvoldoende of niet goed opgevolgd.

'Hier ligt de grootste potentie voor de houder om de kalversterfte omlaag te brengen: het opvolgen van de adviezen van de dierenarts', schrijft de NVWA.

Bokkenmesterijen

In de melkgeitenhouderij richtte de aandacht van de inspectiedienst zich vooral op de bokkenmesterijen. Inspectie op enkele bedrijven bracht een hoge sterfte aan bokjes aan het licht en was voor de dienst reden om meer mesterijen te bezoeken.

De sector heeft een plan van aanpak opgesteld, maar de NVWA blijft ook in de toekomst de zorg voor geitenbokjes monitoren en risicogerichte inspecties bij bokkenmesters met hoge sterfte uitvoeren.

Varkenshouderij

In de varkenshouderij zijn vorig jaar in 350 bedrijven, select en aselect, geïnspecteerd door de NVWA. De meeste vastgestelde tekortkomingen hebben betrekking op vloeren, los materiaal en voldoende ruimte.

Bij de gecontroleerde legkippenbedrijven was het nalevingspercentage ruim 95 procent. Bij de vleeskuikenbedrijven is dit percentage beduidend lager, namelijk 56 procent. Dit heeft vooral te maken met geconstateerde afwijkingen in de administratie.

De administratieve eisen zijn voornamelijk eisen die zijn gesteld, zodat de toezichthouder op afstand kan monitoren hoe de dierenwelzijnsomstandigheden in de stal zijn. Zo kan bijvoorbeeld worden gecontroleerd hoe het is gesteld met voetzoollaesies bij vleeskuikens of de bezettingsgraad in de stal.