'We vonden dat het anders moest'

De levendige, nieuwsgierige Black Angus-runderen staan inmiddels op stal. Normaal gesproken grazen ze tot begin november op het land bij Poelzicht, in het Heggengebied bij Nisse en in natuurgebied de Zwaakse Weel. Poelzicht is het enige Zeeuwse bedrijf met Black Angus-koeien. René (49) en Christine (44) de Wilde namen het familiebedrijf over van zijn ouders. Die waren in 1979 naar de Bimmelsweg in 's-Heer Abtskerke verhuisd, na te zijn onteigend in Heinkenszand.

Het was toen een melk- en vleesveebedrijf. René de Wilde: 'Ik heb samen in een maatschap gewerkt met mijn ouders. Toen wij het bedrijf overnamen waren de melkkoeien al weg en zijn we verder gegaan met vleesvee, Belgische Blauwe-zoogkoeien.'

Het bleek erg moeilijk om daar een goede boterham mee te verdienen, vertelt Christine de Wilde. 'Als het bedrijf niet rendabel is, is het de vraag of je wel door moet gaan. Maar stoppen wilden we ook niet.'

Zoektocht

René de Wilde ging zich oriënteren op andere rassen en kwam bij de Black Angus uit. Dat klonk goed. 'We zijn gaan kijken bij collega-rundveehouders met Angus-runderen. Die waren allemaal zo enthousiast, dat we besloten op dit ras over te gaan.'

Ze startten begin 2012 met dertien Angus-koeien die ze kochten bij fokkers in Engeland en Duitsland. 'Later dat jaar volgden er koeien van biologische rundveehouderij Bos en Akker uit Oirschot', vertelt Christine de Wilde. Met de komst van de Angus-koeien schakelde Poelzicht direct over op biologische rundveehouderij.'

De omschakeling van runderen naar biologisch duurde een jaar. Het bedrijf staat geregistreerd bij Skal, de onafhankelijke organisatie die toezicht houdt op de biologische productie in Nederland. Sinds mei voldoet hun Angus-rundvlees ook aan het Zeker Zeeuws-keurmerk voor streekproducten.

Rustige dieren

Al voor de omschakeling pachtte het bedrijf grond van Natuurmonumenten in de Zak van Zuid-Beveland. Begrazing door deze runderen past goed in het beleid van de Natuurorganisatie. 'Angus-runderen lenen zich hier goed voor. Het zijn rustige dieren, heel makkelijk in de omgang en zeer zelfredzaam. Ze kunnen eigenlijk jaarrond buiten blijven, zijn niet kieskeurig qua voedsel en groeien al van hooi en extensieve weiden.'

De grond van Natuurmonumenten voldoet bovendien aan de eisen voor biologische rundveehouderij. Voor het eigen land duurde de omschakeling naar biologische bedrijfsvoering twee jaar. Inmiddels pacht Poelzicht ook nog negen hectare van het Zeeuws Landschap.

Uitgangspunt is anderhalve koe per hectare, ook rekening houdend met de wintervoorraad hooi. De mest gaat naar biologisch akkerbouwbedrijf Harinck in Kloetinge.

Afnemers vooral in Zeeland

De veehouders hebben nu rond de 85 Angus-runderen staan. Gemiddeld wordt eens per drie weken een stier geslacht door een slager uit Borssele in Zeeuws-Vlaanderen. Hij verwerkt en verpakt het vlees en brengt het terug naar Poelzicht. Afnemers vinden ze nu vooral in Zeeland, waaronder enkele boerderijwinkels, restaurants, natuurvoedingswinkel Bio Drôme in Goes en Slagerij Jan-Kees Krijger in Kapelle.

Sinds vorig jaar wordt een deel van het vlees verwerkt in Poelzichtkroketten en -bitterballen. De verkoop loopt goed. René gaat wel geregeld op stap om zijn product aan de man te brengen. Vooral bij de horeca kom je niet zomaar binnen, is zijn ervaring. Het aanbod is daar enorm. Sinds kort wordt ook geleverd aan horecagroothandel Bidfood, om aansluiting bij het landelijke distributienetwerk te krijgen. Daarnaast is er een eigen winkel bij het bedrijf, waar ook biokipproducten en eieren worden verkocht. De winkel is geopend op vrijdag en zaterdag.

Nieuwe generatie

In 2016 is een tweede stal gebouwd, zodat het bedrijf ruimte kreeg om te groeien. Ook voor de opslag van hooi, stro en stalling van de mechanisatie was extra ruimte nodig. Zonen Stefan (15) en Jasper (13) steken inmiddels graag de handen uit de mouwen op het bedrijf, tot genoegen van hun ouders. Stefan repareert van alles op en rond het bedrijf. Jasper vindt de verzorging van de koeien leuk.

Achteraf gezien zijn ze met de omschakeling wel in het diepe gesprongen, beseffen ze. 'Maar we vonden dat het anders moest', zegt Christine de Wilde. In de winter werkt René de Wilde als freelance verkoper van maiszaad, voornamelijk in Zeeland en een stukje Zuid-Holland. Dat is goed te combineren. Christine werkt als psychiatrisch verpleegkundige in Goes. 'Het is leuk om vanuit niets iets op te bouwen, zeker als het ook nog nieuw is in de regio.'